Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007

Εκείνη

"Σκέφτομαι καμμιά φορά, το χαμόγελό της. Το αυθόρμητο σήκωμα των ώμων της στο άκουσμα κάποιας ερώτησης που δε γνώριζε την απάντησή της. Θυμάμαι, το πόσο γρήγορα το χαριτωμένο χοροπηδηχτό της έγινε χορός σε τάφο ανοιχτό. Και το πόσο θύμα πιάστηκα, που θέλησα να τη βγάλω από τον βούρκο της.

Πάνε τόσα χρόνια τώρα... Το πρόσωπό της ίσα ίσα που το θυμάμαι - μια ανάμνηση θολή που στα όνειρά μου με επισκέφτεται πικραμένη.

Τι απέμεινε από τις στάχτες, τι απομένει από μία καταραμένη παρουσία που σου δημιουργεί αποστροφή ενώ κάποτε θα πέθαινες γι αυτήν;"