Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Θέλω...

... Να πάψω να νιώθω

... Να με υπολογίζουν οι άνθρωποι

... Να πάψω να σκέφτομαι

... Να με σκέφτεσαι

... Να ζήσω μαζί σου μέχρι να καταρρακωθώ

... Να σβήσω τις μνήμες

... Να γράψω ξανά, έτσι όπως σου αρέσει

... Να βγώ στο παγωμένο μπαλκόνι

... Να ανασάνω μέσα από την ανάσα σου

... Ν' αφήσω το Σύμπαν πίσω

... Να με αφήσουν οι εφιάλτες

... Να μη με ποτίζουν τα όνειρά μου άγριο μέλι

... Να γυρίσω κάποια χρόνια πριν

... Να χειροκροτήσω το Ρέκβιεμ ξανά

... Να μου κρατήσεις το χέρι

... Να περπατήσεις μαζί μου

... Να αδειάσει ο νούς μου

... Να σκοτώσω όσους μισώ και να μή με φυλακίσουν ποτέ

... Να ηρεμήσω

... Να αφεθώ

... Να κοιμηθώ σαν παιδάκι γλυκά...

                                    ... που όλη τη μέρα έκλαψε, κι απόστασε.