Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Να 'Ταν η Ζήλεια Ψώρα...

...θα χανε γεμίσει τα παντελόνια σας.

Μή κάνει κάτι ο ΠΑΟ, όόόόχι, θα το κάνουμε κι εμείς.

Εχει πάει 4 φορές στους 4 του Τσουλού ο ΠΑΟ, όόόόόχι, θέλετε κι εσείς.

Εχει κάνει 30 διπλά σε Ουέφα και Τσουλού ο ΠΑΟ, όόόόόόχι, θέλετε κι εσείς.

Βγάζει Νίνη η Ακαδημία, όόόόόόόόχι, θέλετε κι εσείς και ξαφνικά νά 'σου τα 16χρονα στα γήπεδα.

Πολυμετοχικότητα ο ΠΑΟ; Ε, μή χάσετε κι εσείς!!!!

Διώχνουμε εμείς έναν Χ παίχτη; Στο στόχαστρό σας μετά από 24 ώρες.

Ελεος ρε παλλεκάρια... Αφού δε συμπαθείτε τον Παναθηναϊκό, γιατί ενδόμυχα θέλετε να γίνετε Παναθηναϊκός;

Μήπως πρέπει να παραδεχτείτε τίποτα αλλά είστε κότες;

Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Die Summer, Die!..Να βρούμε την υγειά μας.

Και η γκρίνια κατά του καλοκαιριού συνεχίζεται.

Το σιχαίνομαι γιατί όλοι βγαίνουν έξω. Λες κι αν βγουν τον χειμώνα θα λιώσουν ή θα πάθουν κατάθλιψη.

Και τα πιτσιρίκια που τελειώνουν με τα σχολεία; Αυτό κι αν είναι pain in the ass φίλε.

Παντού σαγιονάρα και κάπρι με αναμαλλιασμένα κεφάλια. Ανδρες - γυναίκες.

Γυφτιά και μουφοκαμπριολέ να κολλάνε στις κοπέλες που κάθονται στις στάσεις των λεωφορείων.

Κι όταν μπείς στα λεωφορεία, έχεις μία τεράστια μπουτίκ από αξύριστες αρρενωπές μασχάλες που βρωμάνε και ζέχνουνε, και τριχωτές γάμπες με χαμηλή καλτσούλα και παππούτσι νούμερο 55 από κάτω.

Μή ξεχάσω τις γκόμενες με τα αλυσιδένια στριγκ που δε διακόπτουν τη θέα στα τατού που κάνανε στον κόκυγα απάνω.

Απο την άλλη, είμαι εγώ κι άλλοι κάμποσοι που όταν μπαίνει καλοκαίρι χαιρόμαστε μόνο για τη νύχτα και για τις ντομάτες.

Δε μπορώ τόσο κόσμο, δε μπορώ τον κάυσωνα, και ακόμα χειρότερα, μισώ το φώς της μέρας.

Πάλι τα 'πα και ξεθύμανα.

ΨΟΦΟΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΡΕ.

(Πάντα επίκαιρο.)

Τετάρτη 28 Μαΐου 2008

Μαύρα Μεσάνυχτα - Επεισόδιο 18

Εδώ είναι το επεισόδιο 18 από τη παροχή του VEOH.TV.

Εδώ εξηγώ σε προηγούμενο ποστ μου πώς να το κατεβάσετε, καθώς και να δείτε τα link για προηγούμενα επεισόδια.

Κάνοντας κλικ στη label "Μαύρα Μεσάνυχτα" Θα δείτε όλα τα ποστ που έχουν να κάνουν με αυτό.

Περίληψη από το site της σειράς:

Στο μαγαζί, το πάρτι για τα δήθεν γενέθλια της Τζίας καταλήγει σε πανωλεθρία. Λένα και Σιλβή έρχονται στα χέρια και οι άλλοι κάνουν αμάν να τις χωρίσουν. Και πάνω σ' αυτό το μπάχαλο εμφανίζεται και ο Σερέτης που έχει συλλάβει τον Κέντα και τον Βάκη με σκοπό να σφίξει κι άλλο τα λουριά. Ο Λάζαρος και ο Ζαν - Κλοντ επιστρέφουν με τα διαμάντια κι ενώ όλοι πιστεύουν ότι τα βάσανά τους τελείωσαν, ο Σερέτης ανακαλύπτει ότι είναι ψεύτικα. Αποχωρεί εξαγριωμένος απειλώντας θεούς και δαίμονες. Η Σιλβή έχει μια δυσάρεστη έκπληξη στο σπίτι του Ζαν - Κλοντ. Ο Θράσος επιστρέφει στη βίλα και επιχειρεί να τα ξαναβρεί με τη Λένα αλλά τα κάνει χειρότερα. Η Αγγέλα υποψιάζεται ότι κάτι τρέχει ανάμεσα σε Βασίλη και Τζία. Η Τζία, έχοντας φτάσει στα όριά της απ' το πρεσάρισμα του Σερέτη αποφασίζει να δράσει δυναμικά.

↓↓↓Εδώ μιά μικρή γεύση... ↓↓↓

Και το σχόλιό μου όπως πάντα...

Ως πότε θα είναι κότες οι γυναίκες ρε!!!

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Here I Go Again.... I am back!

Πω πω, σας έχω παραμελήσει.

Οχι, δε βρήκα δουλειά (LOL), απλά ψιλοτρέχω για να κανονίσω κάτι παπαριές που μου έχουνε βγεί στη μόστρα (ωραία πρόταση αυτή, κάνω για Μπετατζής).

Κατα τ' άλλα, μπαίνει το καλοκαίρι.

Κι η διάθεσή μου είναι αντιστρόφως ανάλογη από αυτη της οργιάζουσας φύσης γύρω μου.

Η ησυχία της μουντάδας του χειμώνα εξαφανίζεται, μαζί και το μακρύ μου παλτώ που ετοιμάζεται για καλοκαιρινές διακοπές στο καθαριστήριο.

Οι σειρές στη TV θα διακοπούν και τη θέση τους θα πάρει ΠΑΛΙ το Ρετιρέ, κι οι Μικρομεσαίοι.

Τα σινεμά κατέβασαν ρολλά, και οι πόλεις άδειασαν. ΕΥΤΥΧΩΣ γιατί δεν αντέχω τους βλάχους να παραπονιούνται για τη πόλη που τους ταϊζει. Στη τελική, θα μπορούσα να δουλέψω πολύ πιό εύκολα χωρίς τους χωριάτες που κατεβαίνουν στην Αθήνα για να βρούν δουλειά.

Οι πολιτικοί θα ξεκινήσουν τα συμπόσια με τα λεφτά τα δικά μας, τα τσιγάρα θα αυξηθούν πάλι, ο φρέντο σε πλαστικό ποτήρι στις παραλίες θα είναι σα να πίνεις σαμπάνια στο Μονακό, και ούτω κάθε εξής.

Κι εγώ απλά παρατηρώ να δώ τί σκατά θα γίνει φέτος, του χρόνου, του παραχρόνου.

Η διάθεσή μου έχει πέσει τόσο πολύ, που σε λίγο θα αφήνομαι σε μιά πτώση πιό άτσαλη και πιό ανησυχητική από αυτή που ώθησε τη γραφή του ομόνυμου βιβλίου του Camus.

Και το ποτό;

Αντί να με μεθάει, απλά - με ξεδιψάει.

Ούτε u7;α γίνω λίγο high δε μπορώ πλέον!!

Κι αφού όλα στη ζωή μου (εκτός από σένα μωρό μου ατελείωτο) έχουν γίνει ανάλατα και ... Πολυδουρικά, θα βάλω να ακούσω Filth. Cradle Of Filth, yeah baby.

Swansong For A Raven.  Αμέ.

Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

Μαμά; Τί είναι ο Θάνατος;

Μαμά, τί γινόμαστε όταν πεθαίνουμε;

Μαμά; Τί είναι ψυχή;

Μαμά; Υπάρχει Θεός;

Μαμά, γιατί γερνάμε;

Μαμά; Αν κολλήσω γρίππη, θα πεθάνω;

Μαμά; Οι άνθρωποι με κοιτούν και ψιθυρίζουν όταν τους προσπερνώ...

Μαμά; Τα παιδάκια με κοροϊδεύουν, και γελούν μαζί μου..

Μαμά; Μπορώ να ζήσω για πάντα;

Μαμά; Υπάρχει αθανασία;

Μαμά; Με τί μοιάζουν οι νεκροί;

...

Μαμά;

...

Δε μ' ακούς μαμά;

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

|| Forever Enslaved By Thy Heart... ||

Endearing poems of you
will wipe my faults away
your gently caress can
disarm my doubts of faith


And while you elsewhere fuse
in nameless loathsome tales
i plead for twilight come
that brings me back my maid


Forever and ever
enslaved by your heart
forever my destiny
and sometimes
they try to tear us apart
but never they break our creed

| Scream Silence: Creed |

Σε λατρεύω ρε πούστη μου...

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Μέρα Αργίας

Χρόνια πολλά, σε μένα, στους Κωνσταντίνους και τις Κωνσταντίνες και τις Ελένες!

Το βιντεάκι αφιερωμένο σε μένα...

Εαυτέ μου, χρόνια ΚΑΛΑ.

Οσα κι αν είναι.

Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Μαγιάτικη Βροχή

Η βροχή τους είχε ήδη πιάσει δίχως προειδοποίηση. Η νύχτα ήταν πυκνότερη από το νερό που έπεφτε.

Κι η μυρωδιά του νωπού χώματος...

Μαγιάτικο χώμα, διψασμένο και τα υπόλοιπα δέντρα να δέχονται παθητικά το βάρος των δροσοσταλίδων.

Φτάσαν μπροστά στη πόρτα.

Η μυρωδιά της βροχής μου θυμίζει εσένα... Κείνη την πρώτη μας εποχή...

Είναι φυσιολογικό :) Δεν είχαμε μουλιάσει μόνο μιά και δύο φορές τότε...

Φοβούμαι, αν σπάσουν τα δεσμά μας δε θα μπορέσω να σε ξεπεράσω ποτέ, θα πεθάνω, όλα μου θυμίζουν εσένα, οι εποχές όλες τους οι μυρωδιές και τα χρώματα, δε θα ξεπεράσω ποτέ όσα περάσαμε.

Κι εκείνη, έριξε τα μάτια της,

και χαμογέλασε.

Ανθολογία της Μικρής Αννούλας

Αν λυπάστε τα παιδάκια ή αν θεωρείτε σίχαμα τα "μαύρα" ανέκδοτα, τότε καλύτερα να διαβάσετε κάποιο πιό λάϊτ ποστ!

Εγώ βρίσκω πολύ αστεία τα μαύρα αινίγματα/ανέκδοτα και μπορείτε να με πείτε όσο κτήνος θέλετε που γελάω μέχρι που κλαίω με τη Μικρή Αννούλα.

Ναι, ίσως είμαι κάφρος.

Ομως έχει τρομερό γέλιο!

 

-Γιατί η Αννούλα δεν παίζει πια με τον Κωστάκη;
- Γιατί τους χωρίζουν δύο τάφοι...

-Τι της πήρε της Αννούλας ο παππούς της, στα 12ατα γενέθλιά της;
- Την παρθενιά!

- Γιατί η μικρή Αννούλα δεν μπορεί να φάει σούπα;
- Γιατί έχει πάρκινσον...!!!

- Τι κοινό είχε η Αννούλα με τον Κωστάκη;
- Δεν πετάγαν τελικά...

- Τι κάνει η μικρή Αννούλα μέσα στο φέρετρο;
- Σαπιζει!!!

- Γιατί η μικρή Αννούλα θάφτηκε σε ταφο σχήματος σταυρού;
- Γιατί δεν μπόρεσαν να ξεκολλήσουν απο το στόμα της τον προφυλακτήρα!!!

- Γιατί η Αννούλα δεν κάθεται δίπλα στο τζάκι;
- Για να μην κάψει το ξύλινο πόδι της!

- Γιατί η Αννούλα δεν μιλάει;
- Γιατί πέθανε χτες το βράδυ.

- Τι είναι μια ίσια γραμμή δίπλα από την Αννούλα;
- Το καρδιογράφημα της.

- Γιατί η μικρή Αννούλα δεν μπορεί να τρέξει στους Ολυμπιακούς;
- Γιατί έχει σπάσει η ρόδα από το αναπηρικό καροτσάκι της.

- Γιατί η μικρή Αννούλα χαμογελάει;
- Γιατί αυτό που κόλλησε ήταν μεταδοτικό.

- Γιατί η Αννούλα πέθανε κάνoντας πρόβα τη σχολική παράσταση;
- Έκανε πρόβα μπροστά σε βενζινάδικο το κοριτσάκι με τα σπίρτα .

- Ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος της Αννούλας;
- Που γεννήθηκε.

- Γιατί η Αννούλα έχει καμένο το μισό της πρόσωπο;
- Έμπλεξε το τηλέφωνο με το σίδερο σιδερώματος.

- Γιατί η Αννούλα δεν ανασταίνεται;
- Γιατί παίρνει ποσοστά από τα ανέκδοτα.

- Τι κάνει η μαμά της Αννούλας για την Αννούλα που δεν κάνουν   οι υπόλοιπες μητέρες για τα παιδιά τους;
- Μνημόσυνο.

- Τι κάνει η Αννούλα που δεν κάνουν τα αλλά παιδιά;
- Αιμοκάθαρση.

- Γιατί η μικρή Αννούλα δεν μπορεί να χτενιστεί;
- Γιατί της έπεσαν όλα της τα μαλλιά από τη χημειοθεραπεία.

- Γιατί η μικρή Αννούλα γελάει;
- Γιατί τη γαργαλάνε τα σκουλήκια.

- Γιατί η μικρή Αννούλα κλαίει;
- Γιατί έχουνε φυτρώσει κρεμμύδια γύρω από τον τάφο της.

- Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να φορέσει γυαλιά;
- Γιατί δεν έχει αυτάκια.

- Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα γαρύφαλλα από τα τριαντάφυλλα;
- Γιατί όλες οι ρίζες φαίνονται ίδιες κάτω από το έδαφος.

- Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να μιλήσει με τον Κωστάκη;
- Γιατί ο Κωστάκης είναι 5 τάφους μακριά.

- Γιατί έθαψαν την Αννούλα μαζί με τους γονείς της;
- Γιατί δεν μπορούσαν να τους ξεκολλήσουν μετά τη φωτιά.

- Τι κάνει η Αννούλα με τη σπάτουλα μες τη μέση του δρόμου;
- Προσπαθεί να ξεκολλήσει το μικρό Κωστάκη από την άσφαλτο.

- Γιατί το χαμόγελο της Αννούλας, που παίζει τη φυσαρμόνικα στο πεζοδρόμιο,   μεγαλώνει συνεχώς;
- Γιατί αντί για τη φυσαρμόνικα πήρε το ξυραφάκι του πατέρα της.

- Που πάει η Αννούλα 8 η ώρα το πρωί κάθε μέρα;
- Ν' αλλάξει αίμα.

  Λέει η μικρή Αννούλα στην μαμά της.
- Μαμά, δεν μου αρέσει ο παππούς!
  Και απαντάει η μαμά της:
- Ε καλά, τότε φάε μόνο τις πατάτες!!

- Τι είναι τώρα η μικρή Αννούλα;
- Παρελθόν!!!

- Που πήγε η μικρή Αννούλα;
- Στα θυμαράκια!!!

- Τι είπε η μικρή Αννούλα στη γιαγιά της;
- See you in hell...

- Τι φοράει η μικρή Αννούλα;
- Σάβανο...

  Η Αννούλα μπαίνει φουριόζα μέσα στο σπίτι και τρέχει προς τον μπαμπά της φωνάζοντας:
- Μπαμπά, μπαμπά πήρα 20 στα μαθηματικά, στη γλώσσα, στην ιστορία...
- Τι με ενδιαφέρει αφού έχεις καρκίνο

- Γιατί η Αννούλα δεν παίζει βιολί;
- Γιατί δεν έχει κάτω σιαγόνα.

- Γιατί η μικρή Αννούλα δεν παίζει με τα άλλα παιδάκια;
- Γιατί βρίσκεται σε αποσύνθεση.

- Τι κάνει κάθε πρωί η μικρή Αννούλα;
- Ξυρίζεται!

- Τι ζήτησε από τον Άη Βασίλη η μικρή Αννούλα;
- Μυελό των οστών...

-Πού βρίσκεται η Αννούλα μετά την έκρηξη της βόμβας;
-Παντού!

-Τί ξεμυάλισε τη Μικρή Αννούλα;
-Η καταμπίνα του πατέρα της.

-Γιατί η μικρή Αννούλα δε μπορεί να κάνει κούνια;
-Γιατί δεν έχει χέρια

-Και τί της έκανε ο πατέρας της για της τη σπάσει;
-Της πήρε γάντια

-Γιατί η Αννούλα δε μπορεί να κάνει κοιλιακούς;
-Γιατί χτυπάει το κεφάλι της στο φέρετρο

-Γιατί η μικρή Αννούλα δε μπορεί να ξύσει το γόνατό της;
-Γιατί είναι σε άλλη σακούλα

-Τί μαζεύει η Αννούλα από τον δρόμο;
-Τ' αντέρά της

-Γιατί η μικρή Αννούλα έχει τόσο μεγάλα μάτια;
-Γιατί μπέρδεψε το χυμό πορτοκάλι με την τρόμπα του ποδηλάτου.

-Γιατί η μικρή Αννούλα κάνει σβούρες;
-Γιατί το χέρι της είναι καρφωμένο στο πάτωμα.

-Και πώς την σταμάτησε ο πατέρας της;
-Της κάρφωσε και το άλλο.

Χαχαχαχαχ ελπίζω να γελάσατε όσο κι εγώ!

Προσεχώς θα μπούν κι άλλα με Αννούλα γιατί είναι η μοναδική Αννούλα που είναι τόσο δημοφιλής, κι άσε τη (Χ)Βίσση να λέει!!

Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Quiz - Seven Deadly Sins

Κι έτσι σέρφαρα και σέρφαρα σε κάτι MySpace προφίλ φίλων όταν αντιμετώπισα την κλασσική μου obsession. Τα 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα είναι η αδυναμία μου και μου αρέσει πολύ να δοκιμάζω τον εαυτό μου με διαφορετικά κουϊζ, φτιαγμένα από διαφορετικούς ανθρώπους.

Τα αποτελέσματα, κλασσικά - Η πλήρης σκιαγράφιση του χαρακτήρα μου.

Λαιμαργία,Οκνηρία, Λαγνία, Περηφάνια σε high επίπεδα με την Οργή να παίρνει το Χρυσό Βραβείο Αμαρτίας.

Temper, temper που έλεγε και ένας γνωστός μου.

Οι φίλοι μου έχουν δίκιο. Χρειάζομαι Anger Management.

Γκουσφράμπα...

Greed: Medium
 
Gluttony: High
 
Wrath: Very High
 
Sloth: High
 
Envy: Low
 
Lust: High
 
Pride: High
 

Κάντε κι εσείς το Quiz :P

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Οσκαρ Επιστημονικής Φαντασίας στο Championship Manager `08

Θέλω τα σχόλιά σας, έχω πεθάνει στα γέλια μιλάμε!!!!!!!!!!!!!!!

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Scrapbooks Never Die

Αγαπημένο μου Πισί, φίλε αναγνώστη!!!

Η μέρα σήμερα ήταν ολίγον τί κουφή!

Πολλά καλά συνέβησαν κι έχω αρχίσει να ανησυχώ...

Εκεί που ψαχνα για μία κάμερα που χα ξεχάσει καιρό τώρα κι αποφάσισα να τη ξαναβγάλω στη γύρα (γιατί έχω και 3-4 πανάθεμά με ο σκηνοθέτης), έπεσα πάνω στα πρόχειρα τετράδια του Λυκείου...

Πώ φίλε/η αναμνήσεις!

Ποιήματα, τραγούδια, καρδούλες κι αραχνίτσες στις γωνίες... Χρώματα μεταλλιζέ που σχημάτιζαν ονόματα συγκροτημάτων και καλλιτεχνών, ονόματα υποψήφιων θυμάτων αισθήματος, πού και πού κανάς διάλογος με τον εκάστοτε διπλανό μου φίλο Ακη τον ΑΕΚτζή - χρυσό παλλικάρι κι εξαίρετος ηθοποιός - και μερικά... manual blogging για μένα και τον εαυτό μου όταν μεγαλώσω...

Ημερομηνίες... και ότι άλλο βάλει ο νούς σου! Τριφυλλάκια, σκιτσάκια, καρικατούρες καθηγητών, βαμπίρ ζωγραφισμένα με μολύβι και οι κουφές ημερομηνίες κάτι 1897 κάτι 1902, ανάλογα με το μπλέξιμο της χρονιάς και ανάλογα την στάμπα του καφέ απάνω!

Πολύ πιό σπάνια είχαν σχέδια από φίλους, αφιερώσεις, στίχους και σχόλια πάνω σε μαθήματα...

Δε θα πώ πως τα λησμονώ γιατί θα ήταν ψέμα, δε πέρασα και τα καλύτερα χρόνια στον στρατώνα του σχολείου.

Ούτε οι κοπάνες μου λείπουν ούτε το μαρτυρικό ξύπνημα.

Το μόνο που μου άρεσαν είναι κάποια πράγματα που μόνο η Μαριδούδου μου ξέρει (: ...

Απλά ήρθα τόσο φάτσα με το τότε που μου κατσε βαρύ τα πόσα έχω ήδη ξεχάσει...

Το καλύτερο μέρος ήταν πως πάντα τα παιρνα κατοστάφυλλα και πολλές φορές με σκληρό εξώφυλλο.

Οταν το τετράδιο ήταν το κλασσικό μπλέ σκούρο με τα μικρά ανάγλυφα ρομβάκια, ζούσε με αυτό το εξώφυλλο για περίπου 2 βδομάδες (άλλωστε μόνο αυτό και μία κασετίνα γεμάτη μαρκαδόρους και πένες είχα μαζί μου σε μια τσάντα των 9 λίτρων), έβγαζα προσεκτικά το μπλε περιτύλιγμα και το άφηνα με το γκρί μισοφθαρμένο χαρτόνι. Μετά τσιμπούσα τους μαρκαδόρους, τα μαρκαδοράκια και τους ανεξίτηλους και ζωγράφιζα ή έγραφα πάνω.

Κάπου βρήκα κι ένα τσίγκινο κουτί, με σκισμένα ραβασσάκια. Αιτίες για στεναχώρια κυρίως. Και μέσα σε αυτά, το κοπίδι της χειροτεχνείας, που συνήθως το χρησιμοποιούσα για να χαράζω βαθύτατα το θρανιάκι μου - έπειτα έβγαζα το βαζάκι το blanco και πασσάλειβα το έργο μου. Τέλος, με το ίδιο κοπίδι, το έξυνα σαν σπάτουλα ώστε να μείνει μόνο το άσπρο μέσα στο χαρακωμένο ξύλο.

Φάση είχε να τα κάνεις όλα αυτά χωρίς να σε πάρουνε χαμπάρι!

Γλυκόπικρα χρόνια.

Θλιβερά.

Κι όμως, απέραντα καλλιτεχνικά...

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

Άραγε θα 'σαι το τελευταίο θύμα της Αχαριστίας;

EQUI

Οι... κουφάλες δεν πρόσεξαν τον πιό σημαντικό παίκτη στην ομάδα. Τον ηγέτη, τον βιρτουόζο, τον άτυχο, τον οπαδό.

Ναι, είναι οξύθυμος.

Ναι, αλλά κανείς άλλος δε φέρθηκε έτσι στον πυρήνα της ομάδας, ούτε άτομα που ήταν από μικρά στη Παιανία.

Συγχώρεσέ τους, Έκι.

Ού γαρ ίδασι... κλπ κλπ...

Θα 'σαι πάντα στη καρδιά μας.

[Μισώ // Αγαπώ] 14.5.08

Μου ρθε μια νέα κατηγορία κατά νού, έτσι που μ' έχουν πιάσει τα ... λακωνικά μου αυτές τις μέρες κι ό εγκέφαλός μου έχει γίνει αρκετά λαπάς από τα κρασιά...!

Σήμερα λοιπόν, κι όποτε μου 'ρχεται, θα κάνω με τους αγαπημένους μου φίλους [εσάς ρε βλήτα (-:] ανταλλαγές απόψεων πάνω στο λακωνικότατο Τί μισώ και τί αγαπώ σήμερα.

Μισώ:

Τις γκόμενες που βάφονται ξανθιές και κάνουν σολάριουμ ώστε να βγάζει πιό πολύ μάτι το φούξια μπίμπο φουστανάκι.

Αγαπώ:

Το χορταστικό φαγητό. Ποιός είπε πως μία κρέπα μπορεί να ονομαστεί δείπνο;;;;;;;

 

Εσείς... τί μισήσατε τουντέϊ;

Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Βασίλισσες!!

4360

Ρούξι Ντουμιτρέσκου:

"Ηρθαμε από τη Λεωφόρο και ξέρουμε μόνο να κερδίζουμε."

Τώρα θα δούν οι αξύριστες!

Δόξα και τιμή στο τμήμα Γυναικείου Βόλλεϋ!

Μαύρα Μεσάνυχτα - Επεισόδιο 17

Εδώ είναι το επεισόδιο 17 από τη παροχή του VEOH.TV.

Εδώ εξηγώ σε προηγούμενο ποστ μου πώς να το κατεβάσετε, καθώς και να δείτε τα link για προηγούμενα επεισόδια.

Κάνοντας κλικ στη label "Μαύρα Μεσάνυχτα" Θα δείτε όλα τα ποστ που έχουν να κάνουν με αυτό.

Περίληψη από το site της σειράς:

Η Λένα διώχνει το Θράσο απ' το σπίτι και κείνος μένει για λίγες μέρες στο μαγαζί μέχρι να της περάσουν τα νεύρα. Η Αγγέλα προσπαθεί να ξαναφιλιώσει το ζευγάρι αλλά μάταια. Ο Ερρίκος επιχειρεί να πείσει τη Σιλβή να μείνει μαζί του για να την προφυλάξει από τον Σερέτη. Εκείνη δεν το δέχεται και ο Ζαν - Κλόντ βρίσκει την ευκαιρία να της προτείνει φιλοξενία στο δικό του σπίτι. Η θετική της απάντηση τον κάνει ευτυχισμένο. O Λάζαρος επιχειρεί να τα ξαναβρεί με τη γυναίκα του την Αμαλία. Η Σιλβή στήνει ένα δήθεν πάρτι στο μαγαζί για τα γενέθλια της Τζίας και καλεί την οικογένεια του Θράσου. Σκοπός της είναι να μείνει άδεια η βίλα έτσι ώστε ο Λάζαρος και ο Ζαν - Κλόντ να ψάξουν ανενόχλητοι για τα διαμάντια. Εκεί όμως τους περιμένει μια έκπληξη...

↓↓↓Εδώ μιά μικρή γεύση... ↓↓↓


Και το σχόλιό μου όπως πάντα...

YES YES YES ΛΑΖΑΡΟΣ 4 EVAH!!!

Ελπίζω να μήν αστόχησες ψηλέ!!!

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

Αντίο, Κλουβί. Τη Θέση Σου Θα Πάρει Το Παλάτι.

leoforos9

Το γήπεδο Αποστολος Νικολαϊδης χτίστηκε το 1922 (τσούχτε κάποιοι) από τον Γιώργο Καλαφάτη.

Ηταν το πρώτο γήπεδο που φιλοξένησε την Εθνική Ελλάδος, που έβαλε φώτα και προβολής, που ανέρτησε τον πίνακα του σκορ, που εβαλε χλοοτάπητα, και φυσικά είναι το μοναδικό που κάνει "τρίγωνο" με τα πιό βασικά μέρη της Αθήνας - Ακρόπολις Λυκαβυττός Λεωφόρος.

Δε ξεχνάμε και τον Τάφο του Ινδού φυσικά, που οι πατεράδες μας τσιμέντωναν...

Δε ξεχνάμε τα φοβερά αποτελέσματα που πήρε η ομάδα μας εκεί μέσα, βλέπε το σύχγρονο παρελθόν - Αρσεναλ, Φενέρμπαχτσε, Μπαρτσελόνα, είναι ενδεικτικά του υπέροχου παρελθόντος του πιό ιστορικού γηπέδου της Ελλάδας. Το πιό Ιστορικό, μα και το πιό μικρό της Ευρώπης.

Απόψε,  η γενιά μας, κλείνει την πόρτα του... "κλουβιού" και μετακομίζει εκεί που ξεφτίλιζε τη Γιούβε συστηματικά - στο Ο.Α.Κ.Α. .

Αποχαιρετούμε τον ναό μας, με σκυφτά κεφάλια και δάκρια στην καρδιά μας. Ξέρουμε πως ακόμα κι όταν φύγει από τον χάρτη το γήπεδο, θα περνάμε απο κεί, και το κεφάλι μας θα κοιτά κατά το μέρος του, στο μυαλό μας οι επεφημοί και οι χαρές θα έρχονται.

Λέμε αντίο στο μεγαλύτερο σύμβολο του Συλλόγου μας, έτοιμοι για νέες Ευρωπαϊκές και Εγχώριες περιπέτειες, αυτή τη φορά στο καινούργιο μας παλάτι, στον Βοτανικό.

Λέμε αντίο, στην Λεωφόρο των Ονείρων.

Τα καλύτερα έρχονται.

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Πάραραραρά Τουρουρουρούρου

Καλά, η σαπίλα δεν έχει όρια.

Καφέδες και Τσιγάρα που λέει κι ο συνάδελφος.

Πάντως την έχω καταβρεί, βλέπω ταινιούλες στο pc, πάω βολτίτσες, κλπ, απλά λίγο η άνοιξη μου χει πάρει τα μυαλά- όχι και τίποτα άλλο, πρέπει να πάω να αγοράσω πετούνιες προτού φύγει η εποχή τους!!!

Μή χάσετε την Κυριακάτικη εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ", έχει σε dvd το "Οι Ζωές Των Άλλων", ταινιάρα για τους σινεφίλ του είδους, μή το χάσετε !!!

Αυτά για σήμερα... Η μέρα μου συνεχίζεται με φάση βόλτας έξω, και καφεδάκι...

Για αύριο...

Αντίο στη Λεωφόρο των Ονείρων...

1924-2008...

Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

ΙδιογράφΩς

Το site ΙδιογράφΩς φτιαγμένο από bloggers, μας προσκαλούν να γράψουμε κάτι δικό μας σε ένα χαρτάκι, να το σκανάρουμε και να το ανεβάσουμε στο blog-άκι μας ώστε να το περάσουν στο δικό τους blog-άκι.

Με τη σειρά μου πρέπει να προσκαλέσω 5 παιδάκια ακόμα που δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου η συμμετοχή τους.

2.Die.4

If...ιγένεια

Penthesila

Laplace78

Λου

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

Το σημερινό μου απόγευμα, ήταν αποτυπωμένο κάπως έτσι...

Τα παιδάκια που παίζουν στ' ανοιξιάτικο δείλι
μια ιαχή μακρυσμένη --
τ' αεράκι που λόγια με των ρόδων τα χείλη
ψιθυρίζει και μένει,

τ' ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα,
η αδειανή κάμαρά μου,
ένα τραίνο που θα 'ρχεται από μια άγνωστη χώρα,
τα χαμένα όνειρά μου,

οι καμπάνες που σβήνουν, και το βράδυ που πέφτει
ολοένα στην πόλη,
στων ανθρώπων την όψη, στ' ουρανού τον καθρέφτη,
στη ζωή μου τώρα όλη...

 

Κώστα Καρυωτάκη

"Βράδι"

[Ελεγεία Και Σάτιρες - 1927]

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

Το Σύνθημα Των Φετινών Play Off 2008

Μόλις έχει τελειώσει το ματς Αρης - ΑΕΚ.

Η ομάδα που υποτίθεται είναι η Πρωταθλήτρια στα γήπεδα, μαζεύει τις τεσσάρες σαν να τανε δραχμούλες: Με τις χούφτες!

Ετσι κάπως σκέφτηκαν κι οι οπαδοί του Αρη, φωνάζωντας πολύ εύστοχα και ρυθμικά:

Πούντοι πούντοι, οι πρωταθλητές.

Εμ... δε δίνεις δικαιώματα αεκάκι μου... Ούτε κανά γαμάτο αποτέλεσμα πήρες φέτος, ούτε έχεις και δικαίωμα να μιλήσεις για διαιτησίες... Οπότε άσε τα σουρεαλιστικά περί πρωταθλημάτων, γιατί είδες τί μπορεί να πάθεις...

 

Πούντοι οι Πρωταθλητές; Οέο;

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Μαύρα Μεσάνυχτα - Επεισόδιο 16

Εδώ είναι το επεισόδιο 16 από τη παροχή του VEOH.TV.

Εδώ εξηγώ σε προηγούμενο ποστ μου πώς να το κατεβάσετε, καθώς και να δείτε τα link για προηγούμενα επεισόδια.

Κάνοντας κλικ στη label "Μαύρα Μεσάνυχτα" Θα δείτε όλα τα ποστ που έχουν να κάνουν με αυτό.

Περίληψη από το site της σειράς:

Ο Θράσος έχοντας πλέον στο χέρι του το δαχτυλίδι του Αποστόλη επιχειρεί να το παίξει αφεντικό. Δείχνει να τα καταφέρνει καλά εκπλήσσοντας και τον ίδιο του τον εαυτό. Η Σιλβή όμως δεν πρόκειται να το δεχτεί έτσι εύκολα. Τον γεμίζει αμφιβολίες και υποψίες που αφορούν στη Λένα και στον συχωρεμένο τον Αποστόλη. Εν τω μεταξύ ο Σερέτης παίζει άγριο παιχνίδι...

↓↓↓Εδώ μιά μικρή γεύση... ↓↓↓



Και το σχόλιό μου όπως πάντα...

Ρε κορίτσι  μου αφού το βλέπεις, πούτσο θέλει να σου ρίξει και να κλείσει τα "Μεσάνυχτα". Τί τη παλεύεις!? Δεν ακούς τη γιαγιά Αγγέλα που στα πε μιά χαρά;

Κι άντε ντύσου πάλι σαν άνθρωπος! Αμάν ρε Πέννυ!

Κι η Γιούλικα όπως πάντα δίνει ρέστα μπροστά σε αυτό το μικρό ατάλαντο και υδροκέφαλο στρουμφάκι...