Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Σαν Σήμερα, Στο Γέλιο Των Αιώνων Ο Ποιητής Του Νεορομαντισμού Γεννάται

Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ' ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά·


κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί·


κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ --
καθάρια πώς ταράζεται η ψυχή μου
σα βλέπω το μεγάλο ουρανό,


η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη,
και υγραίνοντας την άμμο το πρωί,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που 'ζησα ζωή!

Κι αν έσβησε σαν ίσκιος…

Ο Πόνος Του Ανθρώπου Και Των Πραγμάτων”

1919 – Κώστας Καρυωτάκης

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

5 Ερωτήσεις Γυρεύουν Απάντηση

Η Demon με κάλεσε στο Παιχνίδι των 5 ερωτήσεων…

Χμμμ της χρωστάω άλλο ένα παιχνίδι αλλά αυτό είναι γρήγορο και άμμεσο και μ’ άρεσε!

Ερώτηση προς έναν φιλόσοφο:
-
Νομίζεις πως όλα τα ξέρεις, ε;

Ερώτηση προς έναν παλιό έρωτα:
-
Who are you?

Ερώτηση προς ένα μέντιουμ:
-
Πότε περίπου το βλέπεις να ψοφάω;

Ερώτηση προς ένα παιδί:
-Μονόπολη παίζεις;

Ερώτηση σε έναν καθρέφτη:
-
Χάλια η θέα;

Το παιχνίδι περνάει σε LiLa, 2.Die.4, Patsiouri, Lifewhispers, Penthesila, κι όποιος άλλος θέλει κι έχει χρονο!

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Μαύρα Μεσάνυχτα – Επεισόδιο 24

Εδώ είναι το επεισόδιο 24 από τη παροχή του VEOH.TV.

Εδώ εξηγώ σε προηγούμενο ποστ μου πώς να το κατεβάσετε, καθώς και να δείτε τα link για προηγούμενα επεισόδια.

Κάνοντας κλικ στη label "Μαύρα Μεσάνυχτα" Θα δείτε όλα τα ποστ που έχουν να κάνουν με αυτό.

Περίληψη από το site της σειράς:

Η Σιλβή κάνει «ρεντίκολο» τον Αποστόλη και κείνος αποζητά καταφύγιο στη βίλα. Ο Θράσος έχει αντιρρήσεις, αλλά αναγκάζεται μετά ... από πίεση της Λένας να το δεχτεί. Η ατμόσφαιρα ανάμεσα στους δυο αδερφούς μυρίζει μπαρούτι. Η οικογένεια λαμβάνει μέτρα προστασίας του Αποστόλη, μέχρι να βρεθεί τρόπος να φυγαδευτεί. Η Σιλβή ολοκληρώνει το σχέδιό της ξαφνιάζοντάς τους όλους.

↓↓↓Εδώ μιά μικρή γεύση... ↓↓↓

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Εξωγήϊνοι, Βύντρες, Χανούμια, Τα Χαμένα Τραίνα και Τα Περίπτερα

Θα αρχίσω από την ομάδα μου. Τον Παναθηναϊκό.

Ο Ηρακλής ήταν ένα πτώμα. Τσάμπα μάγκα τον κάναμε. Κυρίως με την αναποτελεσματικότητά μας τον κάναμε μάγκα. Και με τα βαφτίσια του Λουκά Βύντρα ως Σέντερ Μπάκ. Ναι. Ισως σαν Δεξίς ακραίος αμυντικός κάτι κάνει. Ισως να ανεβαίνει και πού και πού ως χαφ. Ο Γκούμας πού είναι, αλήθεια; Μέχρι να τον παραγκωνίσει ο fuckface τα πήγαινε πολύ καλά και σκόραρε κι όλας. Τί έγινε, Ολλανδέ, τσούξαμε από την κριτική της ΣΗΜΑΙΑΣ αυτή τη στιγμή που θα πρεπε να ασπάζεσαι γονατισμένος στα τέσσερα; Και τον Σίλβα τί τον βάζεις να παίζει; 25 Πάσες πάει να βγάλει, η 1 περνάει σωστά. Ο Νίνης γιατί έξω; Ο Ρουκάβινα, ο Μελίσσης; Τον Σαλπιγγίδη το πήρε απόφαση ότι είναι καλύτερος σαν επιθετικός τελικά και τον βάζει κορυφή. Κι ο Μάτζιος τα καταφέρνει αλλά το παιδί ναι, είναι πάρα πολύ φιλότιμο, πρέπει να αποδείξει όμως ότι είναι πάντα έτοιμος για να σκοράρει, κι όχι εποχιακά, όπως συνηθίζει. Ο Σαριέγκι, πού ζει ρε παιδιά; Τη μία βάζει μία γκολάρα στο ίδιο του το τέρμα, και την άλλη κάνει ένα κάρο μαλακίες. Ξαφνικά λησμονώ τον Μόρρις. ΦΑΝΤΑΣΟΥ.

Ευτυχώς που ο Σαλπιγγίδης ισοφάρισε. Φανταστικό γκολ. Και δε το πανηγύρισε. Εδειξε ότι ξέρει τί φανέλλα φοράει. Ξέρει ότι η ισοπαλίες στον ΠΑΟ δεν είναι επιτυχίες. Και πως πεθαμένους όπως κάτι ΓΡΙΕΣ δε πρέπει να τους κάνουμε μάγκες.

Βέβαια, σκέφτηκα και το άλλο. Δεν παίζαμε με τον Θρασύβουλα και χώσαμε 3 γκολάκια για πλάκα και μετά τα ρουφήξαμε τσάκα τσάκα. Αλλά, είδατε το ΑΕΚάκι; Πόσα πεναλτάκια της έχουν δώσει; Πόσα; Α, νόμιζα…

Καλά, το ΑΕΚ44 δε θα το σχολιάσω, είναι η επιτομή της ποδοσφαιρικής αυτοκτονίας. Καλά να πάθουν γιατί νομίζουν ότι είναι και κάποιοι.

Στο ματς του Αρη, όλοι οι παίχτες του έπαιζαν νόμιμα; Όχι, λέω μή ξανατρέχουμε στο CAS να βρούμε το δίκιο τους… Αλλά ο ΠΑΟ πήγε πάνω και κέρδισε. Αυτοί νόμιζαν το ίδιο. Υπεροπτικά γαμώψαρα…

Ποιός είπε τη προηγούμενη εβδομάδα πως ο ΟΦΗ είναι περίπτερο του Παναθηναϊκού να του υπενθυμίσουμε πως ο ΟΦΗ μας έχει δυσκολέψει κατά καιρούς; Επειδή δίνουμε παίχτες από δω κι από κει πάει να πεί πως θα κάθονται να χάνουν; Δηλαδή πουτάνες του Gayρου τύπου Πανιώνιος, Ξάνθη (που μιά φορά τον κέρδισε στα πηγάδια κι ακόμα οι τηλε-φρουφρού μας λένε πως υπήρχε δόλος – μωρέ ΨΩΛΟΣ υπήρχε αλλά… – ), που ξεβρακώνονται τη μία για να πάρει το Πρωτάθλημα (2002-2003) και την άλλη κερδίζει ο ένας την ΑΕΚ και μετά έλα γαβρούλη γαμήσέ μας, τί είναι;

Οταν το ‘93 δε βγήκαμε Ευρώπη γιατί ο ΟΦΗ έφυγε με ισοπαλία από το ματς μας, όταν πρόπερσι στο ΟΑΚΑ βάζαμε ένα γκολ, τρώγαμε άλλο ένα και σταμάτησαν τα 2 μεταξύ μας παιχνίδια στο 3-3 αν θυμάμαι καλά, όταν πέρυσι χάσαμε 4-1 στην Κρήτη, αυτό είναι η ομάδα που ξεβρακώνεται και κάνει θελήματα; Μα, σε ποιούς ηλίθιους νομίζουν ότι μιλάνε; Ελεος δηλαδή οι άνθρωποι δεν αντέχονται.

Σαν τελικό σχόλιο στο σημερινό Ποδοσφαιρικό Post, θα αφήσω μία εικόνα και τα σχόλια δικά σας. Δεν είναι ο πρώτος που τα λέει. Είναι τουλάχιστον ο 3ος διαιτητής που τα λέει, κι αναρωτιέμαι εάν ο Γκαγκάτσης θα τα αφήσει έτσι αυτά τα κρούσματα ή θα τους σκοτώσει μετά από κανά δύο χρόνια.

Καλή βδομάδα να χουμε.

Εχει και Μαύρα Μεσάνυχτα απόψε…

ΥΓ:

Οποιος δε μπορεί να διαβάσει τα γραμματάκια να πάει σε οφθαλμίατρο γιατί εθελοτυφλεί.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Πώς Να Μας Πείσει Ο ΟΠΑΠ Οτι Το Πρωτάθλημα Είναι Καθαρό?

ΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Η ΑΝΝΑ ΡΙΖΟΥ ΒΑΖΕΙ ΕΝΑ ΓΚΟΛ OFFSIDE!!!!!!!!!!!

ΑΙΣΧΟΣ!!!

Και μάλιστα αυτή η διαφήμιση είναι η πραγματικότητα στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο!!

Να το παίξω Mulder τώρα και να αναρωτηθώ αν υπάρχουν υποπλοκές και κρυφά μηνύματα σε μία διαφήμιση η οποία φαινομενικά είναι άκακη?!?

Προφανώς εγώ δε πάω καλά.

Μαύρα Μεσάνυχτα – Επεισόδιο 23

Εδώ είναι το επεισόδιο 23 από τη παροχή του VEOH.TV.

Εδώ εξηγώ σε προηγούμενο ποστ μου πώς να το κατεβάσετε, καθώς και να δείτε τα link για προηγούμενα επεισόδια.

Κάνοντας κλικ στη label "Μαύρα Μεσάνυχτα" Θα δείτε όλα τα ποστ που έχουν να κάνουν με αυτό.

Περίληψη από το site της σειράς:

'Ενα βίντεο - ντοκουμέντο του Αποστόλη που χρησιμοποιεί η Λένα, τσακίζει τη Σιλβή. Μετά την αρχική της ήττα όμως, μαζεύει τα κομμάτια της κι αποφασίζει να δράσει. Το σχέδιο που βάζει σε εφαρμογή, δημιουργεί πανικό στο Θράσο και στους άλλους, οι οποίοι λειτουργώντας σπασμωδικά και χωρίς πολλή σκέψη, θεωρούν υπεύθυνη τη Τζία. Η Λένα αναγκάζεται να ομολογήσει την πράξη της, προκειμένου να σώσει τη Τζία απ' τα χέρια τους.

↓↓↓Εδώ μιά μικρή γεύση... ↓↓↓

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Η Ζωή Είναι Σκατά VS Η Ζωή Είναι Πολύχρωμη

The_Evil_Clown_by_chiaroescuro

Βαρέθηκα τις μαλακίες που διαβάζω στα blogs από τον απανταχού ναρκωμανή από την πολλή αγάπη και τα λουλουδάκια, να λένε πως ότι και να σου τύχει, η ζωή είναι όμορφη.

Μα είναι ηλίθιοι, ή δεν αισθάνθηκαν ποτέ τον πόνο στ’ αλήθεια; Είναι σαν εκείνους που βγαίνοντας από την εφηβεία τους ξέχασαν τα προβλήματά της και ξάφνου όλα είναι ωραία;

Αυτοί οι υπέρμαχοι του “Ποτέ δεν είναι αργά” και του “Η ζωή είναι γεμάτη χρώμα και αγάπη”, έχουν κοιτάξει γύρω τους; Δεν καταλαβαίνουν την συνεχή πάλη των πλασμάτων της Γης για επιβίωση, όπου το πιό αθώο ζώο (φυτοφάγο) γίνεται βορά στα δόντια του δυνατότερου (σαρκοφάγο);

Το αίμα, την επιβίωση, όλα έτοιμα τα ‘χουν; Δεν έκαναν ποτέ κακό στον εαυτό τους, δεν έκλαψαν ποτέ;

Ή μήπως είναι τόσο brainwashed που νομίζουν πως το σκότος και το έρεβος δεν υπάρχει και το αποφεύγουν σαν να πρόκειται να χαθεί η ανούσια ύπαρξή τους στις σκιερές γωνίες;

Ναι, γελούμε, ζούμε, τρώμε, φχαριστιόμαστε. Για πόσες στιγμές;

Ισως να ‘χω εγώ το πρόβλημα και να πιστεύω πως η Ζωή είναι μιά συνεχής αλυσίδα δουλείας και επιβίωσης και πως ΚΑΠΟΙΕΣ μόνο στιγμές αξίζουν να αισθάνεσαι χαρούμενος. Ή μάλλον, ικανοποιημένος.

Δεν υπάρχει ευτυχία.

Τη σκότωσαν οι χαζοχαρούμενοι.

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Σε Πλάνεψε η Dolce Vita

Ολα τελείωσαν και τώρα είναι σαν ένα κακό όνειρο.

Βουβάθηκα καιρό.

Αποφάσισα να κάνω αληθινό ένα παιδικό μου όνειρο.

Θα αγοράσω κονσόλα. Μάλλον Playstation. Μονταρισμένο, ντε.

Δε θα κάθομαι να λιώνω.

Ομως βαρέθηκα να πρέπει για να παίξω ένα παιχνίδι στο πι-σι να δίνω τα κέρατά  μου για μνήμες και διάφορα.

Θα δώσω 150 € και μετά δόξα σει τα Torrents.

Η Πανάθα σήμερα οφείλει να γαμήσει τις μπουγάτσες και τους Βούλγαρους. Αρκετά μας βρίσαν εμάς και τη πόλη μας οι μπαστουνόβλαχοι.

Πεινάω.

Θέλω να παίξω.

Αλλά θα κάνω ένα ντος πρώτα.

Και που ‘σαι, Πανάγο; Αστο αγόρι μου… Αφού δε σου σηκώνεται το γαμημένο (;)…

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

Ιδού, Η Πηγή Ολων Των Επίγειων Κακών


Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Blog Action Day 2008 – Φτώχεια

Ναι. Ενα πράγμα μόνο.

Δεν είναι το φαγητό λίγο.

Απλά οι άνθρωποι είμαστε πάρα πάρα πάρα πολλοί.

Τί πρέπει να γίνει να αντιμετωπιστεί;

Kill them all.

Κυνικό;

Σόρρι.

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Μαύρα Μεσάνυχτα – Επεισόδιο 22

Εδώ είναι το επεισόδιο 22 από τη παροχή του VEOH.TV.

Εδώ εξηγώ σε προηγούμενο ποστ μου πώς να το κατεβάσετε, καθώς και να δείτε τα link για προηγούμενα επεισόδια.

Κάνοντας κλικ στη label "Μαύρα Μεσάνυχτα" Θα δείτε όλα τα ποστ που έχουν να κάνουν με αυτό.

Περίληψη από το site της σειράς:

Η προσπάθεια συγκάλυψης του πυροβολισμού, δημιουργεί εντάσεις στην οικογένεια. Ο Θράσος και η Λένα δεν μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση. Σιγά σιγά βγαίνουν στη φόρα μυστικά και ψέματα, συνομωσίες κι εγκλήματα που ψάχνουν ένοχο. Απ' την άλλη η Σιλβή, εκμεταλλεύεται την κατάσταση και στήνει κι άλλη «επιχείρηση» κάτω απ' τη μύτη του Θράσου. Η Λένα όμως καραδοκεί...

↓↓↓Εδώ μιά μικρή γεύση... ↓↓↓

Από το να κουνιόμαστε κάθε 3 και 5, προτιμώ να υιοθετήσω μία ταραντούλα.

http://www.emsc-csem.org

Ναι. Η αραχνοφοβία μου είναι μηδενική μπροστά στον θυμό και το ξέσπασμα της φύσης.

Ομολογώ πως χέστηκα πάνω μου, αλλά το μελετάω μέρες τώρα...

Και η σκατογλωσσιά μου δε σταματάει εκεί!!

Κρατούσα ένα ασημένιο αλογάκι από μπουμπουνιέρα και σκεφτόμουν να το βάλω στον τοίχο πάνω από το κρεββάτι. Μπά, άμα κουνήσει θα κάνει θόρυβο και θα με ταράξει.

Μα γιατί δε λέω τα 6 νούμερα του λόττο;

Επειτα έφτιαχνα κάτι μπιμπελοκεροκαταστάσεις γυάλινες. Τα δύο από τις γυάλινες θήκες ρεσώ, τις ακούμπησα πάνω σε κάτι DVD. Λες, άάάάμα κουνήσει να γλυστρίσουν;

Κι άν σου κάτσει;

Και δεν είναι η πρώτη φορά. Εχω βαρεθεί να μελετάω πράγματα, καταστάσεις κι ανθρώπους και να μου βγαίνουν φάντηδες.

Μή σου πώ κι όλας πως μετά το 1999, χέζομαι μόνο στην ιδέα του σεισμού. Τί κάνει η φύση αντ' αυτού; Κανονίζει (από κει που χε η Αθήνα να κουνηθεί - κι αυτό όχι από δικό της ρήγμα - από το 1981 - άάάάντε και το 1995 με το Αίγιο - ) να μας υπενθυμίζει πως ακόμα κι αν είσαι 200 km απο κάάάάποιο επίκεντρο, θα το νιώσεις. Μή σε αφήσει ήσυχο για λίγο.

Τον Ιανουάριο είχαμε το Λεωνίδιο (άλλο χέσιμο από κεί).

Και σκέφτομαι εγώ τώρα, ως φοβικός άνθρωπος με τα 1000 κόμπλεξ: Αράχνες ή Σεισμοί;

Αράχνες.

Αυτές, τουλάχιστον, βλέπεις πού στα διάλα πάνε - και κυρίως το βλέπεις είναι δυνατό ρήμα στη σύγκριση - και φυσικά μπορείς να τις σκοτώσεις.

Ρημάδω φύση.

Εγώ σε σέβομαι μέχρι φόβου.

Τρεις ώρες ύπνος σε 3 μέρες. Δε θα κοιμηθώ πάλι. Ακόμα. Νομίζω δηλαδή. Βόλτες στο myspace κι άγιος ο Θεός (?).

Plus του ότι το iPOD μου ήθελε reset γιατί άρχισε να κάνει τη ντισκομπάλα κι αναβόσβηνε.

Plus του ότι το πρωϊνό μου ραντεβού χτές κρεμάστηκε από έναν άθλιο τεχνικό ο οποίος δεν είχε τελειώσει τη δουλειά του για να αρχίσω εγώ τη δική μου.

Αλλά, ξέρω τί φταίει.

Συνάντησα ένα γκαντεμόσκυλο καθηγητή μου στο δρόμο.

Κάτι ξέρω εγώ που κλείνομαι σπιτάκι μου με τις γατούλες μου.

Κάτι ξέρω.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Shatter the mirrors so that he can never be called back from the blessed silence of his sacred vault…

Hanging_Rope

Πρέπει να είμαι όσες ταινίες τρόμου παρακολούθησα στα νιάτα μου, εκεί στην πρώϊμη εφηβεία.

Και σίγουρα είμαι μέρος των ιστοριών που διάβαζα καλυμμένες με κάποια Ελληνική Γραμματική στο Γυμνάσιο.

Στη καλύτερη, Ο μυστηριώδης ξένος. Ή ο Τζουλς του Γιος του Αιματος (Fiest Of Blood).

Και, προφανώς, πρέπει να αρχίσω τις Επικλήσεις. Γιατί αύριο θα μοιάζω στον Τζακ Νίκολσον όπως ήταν στη Λάμψη: Μαλλί κατσιασμένο, απαίσιο πουκάμισο και το μάτι να γυαλίζει.

Κι όλο περνάει ο καιρός, κι ο ύπνος γίνεται βαρύς, ασήκωτος. Συγνώμη, demon… Δε μπορώ να γράψω για παιδιά. Δε μπορώ να σκεφτώ καθαρά.

Κι όλο οι ώμοι βαραίνουν.

Κι η μουσική γίνεται συνέχεια πιό άνοστη.

Οι ταινίες όλες τελειώνουν με τον ίδιο τρόπο.

Τα παράθυρα του μυαλού μου έκλεισαν και να μάθω πλέον, δε μπορώ τίποτα.

Δε μπορώ να συνεχίσω, είναι unbearable.

Μα, δε τελειώνει ποτέ η ζωή;

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

Η Useless Πληροφορία της Ημέρας

  • Στην Ινδονησία η ποινή για τον αυνανισμό είναι ο αποκεφαλισμός.


Δηλαδή, στην Ινδονησία δεν έχει μαλάκες;

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Μαύρα Μεσάνυχτα – Επεισόδιο 21

Εδώ είναι το επεισόδιο 21 από τη παροχή του VEOH.TV.

Εδώ εξηγώ σε προηγούμενο ποστ μου πώς να το κατεβάσετε, καθώς και να δείτε τα link για προηγούμενα επεισόδια.

Κάνοντας κλικ στη label "Μαύρα Μεσάνυχτα" Θα δείτε όλα τα ποστ που έχουν να κάνουν με αυτό.

Περίληψη από το site της σειράς:

Το τραγικό γεγονός του πυροβολισμού του Αποστόλη απ' τον Θράσο και η σοκαριστική αποκάλυψη ότι τόσο καιρό ήταν ζωντανός, ... αναστατώνει και την οικογένεια και τους ανθρώπους του μαγαζιού. Κι όσο προσπαθούν να βρουν το λόγο που ο Αποστόλης τους έπαιξε τέτοιο παιχνίδι, τόσο τα πράγματα μπερδεύονται. Ο ένας υποψιάζεται τον άλλον και κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν.

↓↓↓Εδώ μιά μικρή γεύση... ↓↓↓

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

Κατόπιν Εορτής…

  • Οι φιλόσοφοι, φιλοσοφούν βολεμένα…
  • Οι μουσικοί γράφουν παγερά
  • Οι λογοτέχνες κλέβουν καταστάσεις
  • Οι υπολογιστές παίρνουν ΑΤΑ
  • Το ράδιο έγινε οπτικό
  • Οι πολιτικοί λασπώνονται σαν γκόμενες
  • Το ντονέρ καταργήθηκε
  • Οι babaloo κάνουν από 20δρχ, 0.50 €
  • Τα ταξίδια γίναν διαδυκτιακά
  • Οι ποιητές αυτοκτόνησαν
  • Οι Bloggers πολιτικοποιήθηκαν
  • Οι καραμέλες λιώνουν γρηγορότερα
  • Η Coca-Cola έγινε flat
  • Τα κινητά βαράνε ΝΕΣΚΑΦέ
  • Η Σάλμα έβαλε βύζους
  • Ο Κυριακίδης έγινε σκηνοθέτης
  • Η Ματσούκα ποιοτική
  • Η Ντενίση desperate housewife
  • Ο Mark πέθανε
  • Το ίδιο κι ο James
  • Τα βιβλία έγιναν pdf
  • Το φαγητό έγινε χαπάκια
  • Το τσιγάρο συνδέθηκε με USB
  • Οι φίλοι έγιναν κίτρινα πρόσωπα
  • Η γλώσσα έγινε δημοτική
  • Το βούτυρο έγινε μπούτυρο
  • Το ψέμα έγινε αλήθεια

Ο Θάνατος έγινε γιορτή

Κι ο θρήνος μας, περίσσεψε.