Σ.Φ.Ο ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ"
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΜΑ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑΝ "ΕΠΙΣΗΜΑ" ΣΑΝ... ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΙ ΧΑΜΑΛΗΔΕΣ ΨΕΥΤΟΠΑΛΙΚΑΡΑΔΕΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ..... ΕΠΕΙΔΗ Ο ΝΟΠΛΙΑΣ ΤΟΥΣ ΕΦΤΥΣΕ.... ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑΙ, ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΘΗΚΕ....
ΩΡΑΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΡΕ ΜΠΡΑΒΟ... ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΗ Η ΓΛΩΣΣΑ... "ΒΑΖΕΛΟ", "ΟΥΣΤ", "ΚΑΚΟ ΤΑΞΙΔΙ"...
ΚΑΚΟ ΨΟΦΟ ΝΑ 'ΧΕΤΕ ΡΕ ΚΩΛΟΚΡΗΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΟΥΤΣΑΣ
ΝΟΠΛΙΑ ΜΗ ΜΑΣΑΣ ΡΕ... ΤΟΥΣ ΠΟΝΑΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΑΘΑΣ...
Εγώ θα σου δώσω ένα δωράκι που θα σε κάνει να μάθεις 10 καντάρια μπάλα.
Μετά από 3 παιχνίδια έχεις χάσει 2 και έχεις φέρει και μία ντροπιαστική ισοπαλία. Ο Πατέρας θα τα χώνει μόνο στους παίχτες; Αυτοί κάνουν ότι τους λες.
Και μάθετε κάποιος στον υπερπαιχταρά Σισέ (θα αυτοκτονήσει ο Βαζέχα) πως το να βγαίνεις 10-15 οφσάϊντ σε ένα παιχνίδι (ήταν το δεύτερο που πάτησες τα 5-7) δε σε κάνει επιθετικό, σκόρερ ή μεγάλο παίχτη.
Εϊ, Τεν Κάτε, θεωρείς ότι έπρεπε να φύγει ο Ίβανσιτς και να βαράει τα φάουλ ο Σισέ και ο Σπυρόπουλος; Είσαι μεγάλος προπονητής.
ΦΥΓΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ. Μαλάκα αρκετά σε ανεχτήκαμε.
Να και το δώρο σου:
Είδες πως τρέχει πίσω από τη ζώνη της άμυνας; Να βάλουμε ειδικά φωτοκύτταρα λοιπόν να πιάνουν τον Σισέ οι κάμερες.
Αρα δεν έχει φάση; Τί δεν έχει φάση; Η πλάτη μας; Οι κάμερες; Who?
Δε κατάλαβα αν σας τη δώσουν θα δείτε τίποτα; Αφού δεν τον έπιασαν οι κάμερες. Κύριε (LOL) Τσακίρη, πιθανώς. Το ‘χετε σκεφτεί ποτέ;
Μα δεν υπάρχει η φάση του Σισέ λέμε, μα τί ζώα είστε δε καταλαβαίνετε Ελληνικά. Πάμε πάλι, ΑΦΟΥ ΤΟΝ ΧΑΣΑΝΕ ΟΙ ΚΑΜΕΡΕΣ ΤΟΝ ΣΙΣΕ. Αποφασίστε, είστε τόσο ηλίθιοι πού ούτε να εκφράζεστε δε ξέρετε. Δε πειράζει, τα αδελφά σωματεία έτσι είναι, ο Πανιώνιος είναι μόνο για να χάνει από τον Γελωτοποιό της ΟΥΕΦΑ. Ουδείς άλλος – είναι κέρατο!
Οχι, προτιμούμε να το βουλώσετε εσείς μία και καλή. Ακόμα δε το ‘χετε καταλάβει ότι η πρόκληση είναι μόνο από σας; Που βγήκε το παικτάκι σας και έλεγε “Είμαστε πρώτοι κι όποιος μπορεί να ‘ρθει να το πάρει”; Τσα μωρή θα σου λυγίσει η μπανέλα. Ούτε ο Σερ Αλεξ δε μιλάει έτσι. Και τώρα που το θυμήθηκα είναι πολύ ευγενείς στο Είτε παίζεις με τη Ρεάλ είτε με τον Ολυμπιακό πρέπει να είσαι σοβαρός. Α, ξέχασα, ο Σερ Αλεξ προκαλεί. Στο CAS ρε…
Για πείτε ρε παλλικάρια, είναι και πρόσφατο. Το θυμάστε αυτό; Γιατί φαίνεται ότι η σχέση σας με τη πουτάνα σας έχει ραγίσει και θα κλάψω.
Κλείνοντας και μίας και μιλάμε για διαιτησία, θέλουμε να ευχαριστήσουμε την Κ.Ε.Δ. που έδωσε την ευκαιρία στον γνωστό μας από παλιά κ. Παμπορίδη τη δυνατότητα να συνεχίσει το «έργο» του, ορίζοντας τον να διαιτητεύσει τον αγώνα μας με τον Ολυμπιακό».
Ακου τουπέ ο προπονητής του μπουρδέλου. Λες και έχει πάρει πολλές νίκες και ισοπαλίες εκτός και είναι αισιόδοξος. Καλά λένε ότι η χαζοχαρουμενίαση πρέπει να θεωρείται αδίκημα.
Ελα Big Ψόφο, παίξε συ μπάσκετ, εμείς θα σηκώνουμε κούπες.
Εχουνε και μούτρα οι χρεωκοπίες και μιλάνε. Κόψε τα γλυκά χοντρέ και παράτα το μπάσκετ γιατί η καρδιά σου δε ξέρω τί θα πρωτοπρολάβει να κάνει. Και μιλάω σοβαρά, η υπόθεση με τη καρδιά σου είναι πάντα σοβαρή. Σαν ανακοπή.
Ε, εννοείται πως αυτά τα πρόβατα που έχετε για φιλάθλους, δηλαδή οι ηλίθιοι (δείτε τα στατιστικά της ομαδούλας σας εκτός έδρας και θα καταλάβετε τί εννοώ) θα δούν λάϊβ τσόντα πάλι από κάποια άλλη τυχάρπαστη ομαδούλα. Η οποία πάντα αποδυκνύεται καλύτερη από σας. Μή κοιτάτε, νταξ, στα στατιστικά είναι κι η νίκη, αλλά είναι στο μαθηματικό σφάλμα –+1, ή πιό θρησκευτικά και σε γλώσσα που θα νιώσετε είναι πως απλά κοιμάται ο Θεός μιά δυό φορές ανά 12 χρόνια.
ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ.
Γιατί έχει δίκιο. Αυτή τη φορά απόλυτο και σε αυτά τα κλειστά φορουμάκια που πλακώνουν οι φλώροι του καναπέ και λένε παπαριές σίγουρα θα με βρίσουν αλλά ξέρετε κάτι, χέστηκα.
Keep talking shit about me, you ‘re making me famous.
Το απόκομμα της εφημερίδας Derby λοιπόν, τη 3η Νοεμβρίου 2009. Αξίζει να το θυμάσαι γιατί δε τους βγαίνει συχνά.
Κι όσο έχουμε τον Πατέρα δε μας φοβίζει τίποτα.
Γαμήστε τον Γαβρούλη στο Καραϊτάβλι και εγώ θα πάω στην Αλεξανδράτου να σπάσω πιάτα.
Powered by ScribeFire.
Έτσι είναι...
Όταν δεν παίζει για το Πρωτάθλημα ή το Κύπελλο (και το παιχνίδι παίζεται στα ίσα), καθώς κι όταν το Πρωτάθλημα έχει ήδη κριθεί, ακολουθούν όλοι αυτοί οι διασυρμοί.
Ο Εργοτέλης έριξε μία φιλική ***τσα στον Καρνάβαλο της Ευρώπης, άσχετα αν μετά μπορεί να του ξεβρακωθεί ή όχι.
Εργοτέλης 5-0 Gayρος
Sportdog, δήλωση 10 Cate:
Προτιμώ το πρωτάθλημα από μια καλή πορεία στην Ευρώπη!
Μόνο ο Πούσκας είχε τα αρχίδια να χέσει το σκουπιδόκουπο και να πάει τελικό Πρωταθλητριών. Μόνο! Οι άλλοι είστε φερέφωνα της κομπλεξαρισμένης διοίκησης που προτιμά να κυνηγά το Κοκκαλιστάν, παρά να βγάζει μάτια στην Ευρώπη.
Of a demon in my view.
Edgar Alan Poe
Βλέποντας την κατάντια του ανθρώπινου γένους και την αδυναμία του απέναντι στη φύση, ο Προμηθέας αποφασίζει να του χαρίσει τη φωτιά. Έτσι, επισκεπτόμενος το εργαστήρι του Ήφαιστου, τοποθετεί τη φωτιά σε ένα κούφιο καλάμι και τη δίνει κρυφά στους ανθρώπους. Ως τόπος παράδοσης της φωτιάς αναφέρεται η πόλη Σικυώνα της Πελοποννήσου.
Ο Προμηθέας έμαθε τους ανθρώπους να χειρίζονται τη φωτιά, να δημιουργούν εργαλεία και τους έμαθε τις Επιστήμες (που έκλεψε από την Αθηνά) και τα Γράμματα. Για να γλυτώσει την ανθρωπότητα από το μένος των θεών, την έμαθε να τους λατρεύει και να τους κάνει θυσίες.
[...]
Φυσικά, αυτό εξόργισε τον Δία ο οποίος έδεσε τον Προμηθέα σε βράχια, στο όρος Καύκασο, και έβαλε έναν αετό να του τρώει το συκώτι κάθε πρωί. Επειδή ο Προμηθέας ήταν αθάνατος, κάθε βράδυ τα σπλάχνα του γιατρεύονταν.
Παρασκήνιο:
Όταν ο Δίας ανακάλυψε τη κουτσουκέλα του Προμηθέα, προτού τον τιμωρήσει δένοντάς τον, του ψιθύρισε στο αυτί:
Βρε μαλάκα, αφού ξέρεις τί μαλάκες ανώριμοι είναι αυτοί - δεν ξέρουν πώς να χαλιναγωγίσουν κάτι τόσο εξαίσιο!
Επιτέλους το καλοκαιρινό βάσανο τελειώνει σιγά σιγά.
Αρχισε ήδη και κάνει κάμποση δροσιά - εκείνη που σου επιτρέπει να ανασάνεις.
Προσπαθώ να βρω κομμάτια να εξασκηθώ στη κιθάρα.
Καταπιάστηκα με RadioHead... Kαλά δεν έκανα; :-|
Powered by Qumana
Κι επιστρέφω.
Και προσπαθώ να ανοίξω το Windows Live Writer.
Και είναι νεκρό.
*Funeral March*
Πάει καιρός από τότε που έγραψα, δε σας εγκατέλειψα, αλλά καλοκαιριάτικα οι περισσότεροι λείπουν για διακοπές κι έτσι δε μου αρέσει να μιλάω στο κενό...
Ετοιμάζεται υλικό πάντως, διαφόρων θεμάτων.
Αν θέλετε να γραφτεί κάποιο άρθρο εδώ πάνω σε κάποιο θέμα, δείτε αριστερά πάνω στη πρώτη στήλη το plug-in που έβαλα. Θα μου λύσετε τα χέρια.
Μέχρι τότε, να περνάτε όλοι καλά.
Κάντε Join το δημόσιο προφίλ του blog στο facebook... Τα λέμε λάϊβ...!
...Bloody Kisses,
The Prince...
Eδώ και μερικές ώρες, ζώ στο Παλμ Σπρινγκς, ΑΜΕ…
Τουλάχιστον έτσι λέει η IP μου.
Ανώνυμο μπλογκιν; Σερφάρισμα σε ιστοσελίδες που έχουν Region Block μόνο για Αμερική (μερικά βίντεο στη YouTube επίσης έχουν περιορισμό); Βαρεθήκατε τους proxies και τους VPN που σας γυρνάνε στη λίθινη μοντεμ 56k εποχή;
Η λύση είναι εδώ.
Το Hotspot Shield εγκαθιστά έναν εικονικό router στον υπολογιστή σας (χωρίς να γίνεται διένεξη με το κανονικό router), wireless ή με cable θα μπορείτε να συνδεθείτε αμέσως χωρίς να σας τρώει ταχύτητα και πάνω από όλα; Μπερδέψτε τους Torrent trackers (στη Γαλλία ήδη υπάρχει νομοσχέδιο να κόβεται για ένα έτος το νετ στους παραβαίνοντες τορρεντολήπτες παράνομου υλικού), μπερδέψτε το IRC, τους referrers τους πάντες. Φυσικά δεν είναι αόρατο – αν κάνετε μαλακία ο κάθε ιδιοκτήτης site θα μπορεί να το δει – αλλά μας λύνει τα χέρια στο πιό αθώο κομμάτι:
Να μπλογκάρεις από τη Τζαμάϊκα και τη Λουιζιάνα
Το πρόγραμμα είναι freeware, δεν τρώει resources, ενεργο-απενεργοποιήται με ένα κλικ, και τρέχει σε XP και Vista.
Καλή διασκέδαση ;)
Όλοι οι άνθρωποι με αυτό που είμαστε κάπου ανήκουμε.
Από την άλλη, οι poseurs είναι οι Ευκαιριακά-Ανήκω-Κάπου.
Έβλεπα τις επαναλήψεις του X-Factor, έτσι από χαβαλέ και θυμήθηκα εκείνη την αδέρφω (δεν έχω πρόβλημα με τους gay, είναι ΠΟΛΥ ΕΝΤΑΞΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ – έχω πρόβλημα με τα ξεφτιλισμένα μπερδεμένα 16χρονα) τον Λούη. Ξέρετε, αυτόν που ανοίγει το κωλόστομά του και πετάει βατράχια.
Ήταν ένα λάϊβ σχετικά νωρίς στο παιχνίδι. Θα έλεγε το “Common People”. Εκείνη την κομματάρα που σιγοτραγουδούσαμε οι φανς της British Pop τα 90s.
Το τραγούδι ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΕ.
Ξεράδια βρε μαλάκα, στην τελική μεγάλωνες όταν έγινε χιτ, και άμα θες να γίνεις τραγουδιστής οφείλεις να το ξέρεις.
Πήρε το κάθε ευκαιριακό ίμο ένα μικρόφωνο, αντί της βούρτσας και του αποσμητικού που είχε μέχρι πριν έξι μήνες, και το παίζει τσαχπινογαργαλιάρης γκόμενος.
Μέσα στη τρελλή χαρά ο Λού(λ)ης. Και το μαλλί – μαλλί, έτσι;
Ανεπίκαιρο αλλά προφανώς κάπου θα τα μπεκρόπινα κάποια Κυριακή και δεν σχολίασα κατάλληλα στην ώρα του…
Είχα ξαναθίξει στο παρελθόν την κουτοπονηριά και την ηλιθιότητα των οδηγών ταξί. Αν ψάξετε στο blog μου θα το βρείτε.
Παίρνω ταξί για τουλάχιστον 7-8 χρόνια τώρα, πολύ πριν πάω Λύκειο μή σας πώ.
Χτές τηλεφώνησα σε εταιρία για τοπικό, στις 4:00 τα ξημερώματα.
Η κοπέλα του κέντρου, συμπαθέστατη κι ευγενικότατη -ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ- μου είπε σε 7 λεπτά θα είχε φτάσει το όχημα.
Μιλάμε για μία διαδρομή τάξης των 5 Ευρώ, μαζί με το ραντεβού που φτάνει τα 2,50.
Εγώ, το έχω πει. Αν μπεις σε ταξί που ο οδηγός είναι σε τρελλά κέφια και προσπαθεί να σου πιάσει κουβέντα, έχε τον κώλο σου καλυμμένο.
Και ξανά είχα δίκιο.
Μπαίνοντας στο ταξί, το ταξίμετρο έγραφε 3.00 Ευρώ. Να σημειώσω πως ήμουν κάτω, το όχημα δεν περίμενε καθόλου για να γράψει.
Δεν έδωσα σημασία, καθώς πολλοί (ΛΑΘΟΣ ΤΟΥΣ) το ξεχνάνε ανοιχτό και γράφει.
Ναι, πριν με ρωτήσετε, με το χρήμα έχω παράξενη σχέση, είναι ο μοναδικός τρόπος να δείξω τα Mathematic Skills μου, και θέλω πάντα οι συναλλαγές μου να είναι ακριβείς. Είμαι Ventrue, τί να κάνω.
Το ταξί σταμάτησε στον τόπο προορισμού γράφοντας 5,91.
Ο Ταρίφας (κακιά του ώρα, που στους γιατρούς να τα φάει το τσόφλι) μου ζήτησε σύν 1,70.
Πιστεύοντας στην αδιαφορία και την απροσεξία αυτού του περίπλοκου είδους που λέγεται “άνθρωπος”, ακολουθεί η εξής συζήτηση.
ΕΓΩ: βγάζοντας πορτοφόλι “Και μείον τα τρία ευρώ που έγραφε το ταξίμετρο όταν μπήκα;”
ΤΑΡΙΦ: “Δε κατάλαβα, έτσι γίνεται, τί πάει να πεί μείον τα τρία ευρώ;”
Για τους παίχτες του Vampire: Masquerade/Requiem δεν είναι τρελλό αυτό που θα πώ. Το humanity μου είναι μόλις μία βούλα στο Sheet μου. Που πάει να πει πως ότι και να γίνει, όταν έχω να κάνω με ανθρώπους, θα πέσω σε Frenzy.
ΕΓΩ: “Εγώ δε κατάλαβα, τί πληρώνω με αυτά τα τρία ευρώ; Το ταξίμετρο μετράει απο τη στιγμή που φτάνει στην οδό άφιξης.”
ΤΑΡΙΦ: “Θα πρέπει να μου πληρώσετε τον δρόμο που έκανα μέχρι να φτάσω.”
The beast, awakens.
ΕΓΩ: “Από πότε πληρώνω την δική σας αφετηρία, κύριε; Αμα είχατε ξεκινήσει από τον Ασπρόπυργο δηλαδή πόσα θα σας πλήρωνα;”
ΤΑΡΙΦ: “Ετσι γίνεται και τα 2,50 ευρώ για το ραντεβού και 1,70 ακόμα”
Του πετάω ένα πεντάευρω και μετά ένα ευρώ, το οποίο με άκουσε και χώθηκε κάτω από το κάθισμά του
ΤΑΡΙΦ: “Mή τα πετάτε έτσι τα λεφτά σας παρακαλώ”
ΕΓΩ: κλείνοτας τη πόρτα “Εγώ την αφετηρία δεν την έχω πληρώσει ποτέ μου, δεν έχω σκοπό να στα δώσω εσένα (ΓΥΦΤΟ ΠΑΛΙΟΚΛΕΦΤΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΟΥ Ο ΚΩΛΟΣ)”.
ΤΑΡΙΦ: “Μου χρωστάτε λεφτά, πού πάτε;” με ύφος Τόλικο και πολλά βαρύ
ΕΓΩ: Του πετάω ένα δίευρω μαζί με όλες τις κατάρες μου (εύχομαι να τράκαρε σε κανά βυτιοφόρο της ΕΚΟ και να γινε πυροτέχνημα για το πάσχα) και κλείνω τη πόρτα αφήνοντάς τον να βρίζει.
Τηλεφώνησα στο κέντρο και έκανα επώνυμη καταγγελία.
Και το λέω και εσάς:
Η τηλεφωνήτρια ήταν σαφής: ΚΑΚΩΣ ΤΟ ΧΡΕΩΣΕ, ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ.
MHN ΑΦΗΝΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΟΥΣΤΗ ΝΑ ΣΑΣ ΚΛΕΨΕΙ. ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΥΟ ΕΥΡΩ.
Εγώ δεν ήθελα να πλακωθώ μαζί του, ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΟΡΕΞΗ. Πίστευα (πάρτα ζώον) ότι απλά είχε ξεχάσει ανοιχτό το κωλόπραμα και μετά θα μου τα αφαιρούσε. Αντί να πει “ΩΧ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΛΕΨΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞΥΠΝΟΣ” επιτέθηκε με καθαρά άσχημες διαθέσεις αναγκάζοντάς με να πληρώσω έναντι κούρσας ΑΘΗΝΑ-ΠΕΙΡΑΙΑ. Κι αντί να πει Ο ΜΑΛΑΚΑΣ πως ΣΥΓΝΩΜΗ, ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ, προτίμησε την οδό της καταγγελίας. Αλλά έπρεπε να του πω μισό να φωνάξω έναν μπάτσο να μας το λύσει, να δούμε μετά αν θα μου γλυφε και τα λουστρίνια από τη μετάνοια.
Και ήταν και Ταξί του 2004 με αυτοκολλητάκι κι όλας. Αμα είναι να κλέβει έτσι τον ντόπιο, δε θέλω να ξέρω πόσα έβγαλε από τους τουρίστες.
Αλλά ο κόσμος είναι μικρός. Πολύ μικρός. Και την επόμενη φορά, η δικαιοσύνη θα βρει τον δρόμο της μπροστά μου.
Αει στον διάολο με τα αρχίδια…
Γυρνάς σπίτι πτώμα.
Τα φώτα κλειστά.
Κοιτάς τη γάτα σου που κοιμάται ήσυχη.
Δεν ανάβεις τηλεόραση.
Και ξαφνικά
(Η ΓΚΟΜΕΝΑ): “Αχ ναι! Κι άλλο”
(Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΜΟΥΓΚΑΝΙΖΕΙ)
(Η ΓΚΟΜΕΝΑ): “ΑΑΑΑΑΑΑΑΧ ΝΑΙ”
(Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΑΝΑΖΗΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕΤΑΞΥ ΚΩΛΟΥ ΚΑΙ ΒΕΝΤΟΥΖΑΣ)
Ε όχι
Δεν ήταν τυχαίος οργασμός που ξάφνου η τηλεόραση τσίτωσε στο Φιλμνετ και ακούστηκε παντού.
Αχ, έπρεπε να ‘χα κατέβει και να βάραγα το κουδούνι σα να ‘χαμε πάρει φώκο…
Σαν χθες ήταν όταν μεγάλωνα που τον λάτρευα σαν περφόμερ και χορευτή. Και σαν χτες στη κυριολεξία όταν έβαλα και άκουγα ένα μιξάκι των 80ς με το “Smooth Criminal”. Οταν άρχισα να περπατάω, τότε τον θυμόμουν ακόμα, στη τωρινή μου ηλικία να με μαγεύουν οι κινήσεις του.
Δε με αφορά η ηθική του καθενός, και δεν είμαι Θεός για να κρίνω.
Ξέρω όμως ότι αυτή τη στιγμή έφαγα γροθιά στο στομάχι.
Το βράδι της Πέμπτης, ο Michael Jackson έπαθε καρδιακή ανακοπή και πέθανε σε νοσοκομείο του Λος Αντζελες, σε ηλικία 50 ετών.
Rest In Peace, Michael.
Οι τρελλοί της 8ης δεκαετίας θα σε μνημονευόμαστε πάντα.
Ευτυχώς έβρεξε και δροσίσαμε.
Καταραμένο καλοκαίρι.
Απείχα για λίγο αλλά είμαι πάλι εδώ!
Ο Πολυμετοχικός ΠΑΟ έκλεισε Σισσέ για 4 χρόνια!
Ξαφνικά όλα τα πρωτοσέλιδα πράσινα, με εκφράσεις όπως “ΣΕΙΣΜΟΣ” κλπ, εγώ χαίρομαι, χάσαμε 2 παίχτες, πήραμε 3 έναν κι έναν, και περιμένουμε τον σέντερ μπακ για να τρελλαθούμε.
Η πρώτη ομάδα του Χενκ Τεν Κάτε είναι σχεδόν γεγονός, κι ο Λέτο – ο “Τι παιχταράς Θεέ μου” – ξαφνικά δεν αξίζει τίποτα. Εγω γουστάρω να έρθει κι ας γίνει κώνος για προπόνηση (όπως έγραψε ένας φίλος στο www.panatha.gr).
Ομως προσοχή.
Η Ιστορία έχει αποδείξει, πως στο Ελληνικό Πρωτάθλημα δεν έχει σημασία τί παίχτες έχεις, τί προπονητές έχεις.
Ο Τεροβίτσας πάει για πρόεδρος της ΚΕΔ με σύμβουλο Φυνοκαλιώτη.
Καταλαβαίνετε πού το πάω…
Ας πάμε καλά Ευρώπη… Εκεί που κανείς δε μπορεί να μας κουνηθεί…
Μπαίνοντας στο board/blogs της σειράς, ο κάθε πικραμένος λέει το μακρί του και το κοντό του.
Το τέλος ήταν διφορούμενο – η βόμβα έσκασε με την οικογένεια μέσα, ή έξω;
Οι μισοί έλεγαν ότι το τέλος είναι κουφό άρα και χάλια, κι οι άλλοι μισοί το επικροτούσανε. Ολοι όμως προσπαθούσαν να δώσουν ένα τέλος που αρμόζει στους ίδιους, κι όχι στη φυσική σεκάνς της σειράς.
Ενα σενάριο, όταν γράφεται, το τέλος του πρέπει να ευχαριστεί τα δρώμενα μέχρι τότε.
Προφανώς οι περισσότεροι δεν ξέρουν από μακάβριο χιούμορ, ή από “κουφά” τέλη.
Το θέμα ήταν να δεί ο καθένας το τέλος με τον δικό του τρόπο – χωρίς να αφορίζει αυτόν του σεναριογράφου.
Για μένα θα ήταν χάλια να πω πως η βόμβα έσκασε και τους έκανε πυροτέχνημα.
Το τέλος της σειράς το λαμβάνω σαν μία αρχή για όλους τους χαρακτήρες, που βέβαια δεν θα ήμαστε παρώντες για να τη δούμε.
Ενας είπε ακόμα πως ο Σεναριογράφος είναι απαίσιος.
Γράψε σαν τον Ρίσβα ρε αρχίδι, και μετά μιλάμε.
Ο κάθε άσχετος, πάει και σχολιάζει άσχημα, κάτι που μέχρι πρότινος, το παρακολουθούσε φανατικά.
Δηλαδή τί να πούμε γι άλλα κι άλλα…
Το τέλος ήταν αυτό που έπρεπε.
Οι χαρακτήρες βρήκαν τις διεξόδους τους, ενώθηκαν όλοι μαζί.
Και στη τελική, το μπαμ, δεν ακούστηκε ποτέ… ;-)
I know just how to whisper,
And I know just how to cry;
I know just where to find the answers;
And I know just how to lie.
I know just how to fake it,
And I know just how to scheme;
I know just when to face the truth,
And then I know just when to dream.
And I know just where to touch you,
And I know just what to prove;
I know when to pull you closer,
And I know when to let you loose.
And I know the night is fading,
And I know that times gonna fly;
And Im never gonna tell you everything
Ive got to tell you,
But I know Ive got to give it a try.
And I know the roads to riches,
And I know the ways to fame;
I know all the rules
And then I know how to break em
And I always know the name of the game.
But I dont know how to leave you,
And Ill never let you fall;
And I dont know how you do it,
Making love out of nothing at all
(making love)
Out of nothing at all,
(making love)
Out of nothing at all,
(making love)
Out of nothing at all,
(making love)
Out of nothing at all,
(making love)
Out of nothing at all
(making love)
Out of nothing at all.
Every time I see you all the rays of the sun
Are streaming through the waves in your hair;
And every star in the sky is taking aim
At your eyes like a spotlight,
The beating of my heart is a drum, and its lost
And its looking for a rhythm like you.
You can take the darkness from the pit of the night
And turn into a beacon burning endlessly bright.
Ive got to follow it, cause everything I know, well its nothing till I give it to you.
I can make the run or stumble,
I can make the final block;
And I can make every tackle, at the sound of the whistle,
I can make all the stadiums rock.
I can make tonight forever,
Or I can make it disappear by the dawn;
And I can make you every promise that has ever been made,
And I can make all your demons be gone.
But Im never gonna make it without you,
Do you really want to see me crawl?
And Im never gonna make it like you do,
Making love out of nothing at all.
(making love)
Out of nothing at all
Οσοι έχουν δει “Fear Itself”, ξέρουν…
Αφιερωμένο σε κείνους…
Lalalalalalalala lie lie lie
My baby, my baby
Let me know
Because you love me, you love me
Let me go
And you're my lover, you pay me
Twice my size
And on your knees you lay
In my thighs,
Take my hand and lets end it all,
She broke her little bones
On the boulders below,
Take my hand and lets end it all,
My baby, My baby
Let me go
And if you love me, you love me
Let me go,
Cause I'm your brother, your brother,
Have some pride,
And now you love me, you love me
Then die tonight
Take my hand and lets end it all,
She broke her little bones
On the boulders below,
Take my hand and lets end it all,
Broke her little bones
On the boulders below,
And while she fell I delightfully said,
Lalalalalalalala lie lie lie
She took my hand and I let her go
She broke her little bones
On the boulders below,
Took my hand and she ended it all,
Broke her little bones on the boulders below,
And while she fell, I smiled.
Lalalalalalalala lie lie lie
Εχει δει κανείς τον Φίλιππο Πλιάτσικα με ανοιχτά τα μάτια;
Αυτή δεν είναι η πιό low-life διαφήμιση της ΕΛ.Τηλεόρασης; Ειδικά ο γκρι φλώρος που χτυπιέται.
Η Πετρούλα φούσκωσε (ΠΑΛΙ) τα ζυζιά της, έτσι;
Γιατί ο Μπερλουσκόνι είναι χάϊπερ γαμήκουλας, κι άλλοι ούτε βλέμμα;
Αντζελίνα, μη παντρευτείς τον μαλάκα, σε παρακαλώ, αρκετό κακό έχεις κάνει στον εαυτό σου!
Γιατί όλα τα λινκ του Sherlock Holmes VS Jack the Ripper που έχω είναι μαχλαμπούχλικα;
Τί θα κάνει η Ρεάλ τον Ρονάλντο; Θα τον χαντακώσει κατά τη προσφιλή της συνήθεια τα τελευταία 10 χρόνια;
Ο Αντωνίου κάνει διακοπές ή μεταγραφές;
Αν βάλω το ξυπνητήρι μου στις 06:59 θα προλάβω ένα vanity url στο facebook;
Αν ο μαλάκας στο AXE-Focus ξύριζε τις μασχάλες του, δε θα είχε λιγότερο ιδρώτα;
Η Μοργκάνα κατάλαβε ποτέ ποιά ήταν η Κυρά της Λίμνης μετά τη Κυρά της Λίμνης;
...Bloody Kisses,
The Prince
Πρώτα απ’ όλα ευχαριστώ όσους έχετε εγγραφεί στο blog μου, μου δίνετε δύναμη να συνεχίσω να παρανοώ γράφοντας ότι μου έρθει στο κάρκαλο!
Οι μέρες μου περνούν ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ.
Οχι κάτι προσωπικό, ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΗ ΖΕΣΤΗ ΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.
Σαπίλα.
Δε βγαίνω έξω μέρα. Και νύχτα άμα έχει άπνια, τη κάτσαμε τη βάρκα.
Η τηλεόραση; Ενα χάλι.
Το ΣΤΑΡ έκανε και αφιέρωμα στην Πετρούλα που πήγε στο Εκλογικό Κέντρο για πορνοτάζ ρεπορτάζ.
Το ΣΤΑΡ επίσης, έκανε ολόκληρη ιστορία στη Μύκονο με τους τρελλούς για τις Εκλογές.
Το ΣΤΑΡ – ώ τί πρωτότυπο – έχει πάρει το περσινό πρόγραμμα ταινιών και τα βάζει με τη σειρά. Κάθε βράδι τα ίδια.
Τα Μαύρα Μεσάνυχτα τελειώνουν την άλλη βδομάδα, και κλαίω με μαύρο δάκρι. Δε θέλω. Πώς να το κάνουμε. Θα μου λείψουν.
Το L.A.P.D. από την άλλη το τράβηξε τόσο από τις κωλότριχες, που μόνο οι φιόγκοι λείπουν από την ολοκλήρωση της κοτσίδας.
Και σαν να μή φτάνουν όλα αυτά τα υπερσοβαρά προβλήματα, οι άνθρωποι έξω έχουν λαλήσει. Από το φεγγάρι; Από τη ζέστη; Αγνωσται αι βουλαί των τρελλών.
Να πλακώνονται για πλάκα, στο περίπτερο, στο λεωφορείο.
Ελεος ρε παιδιά λίγο, που σκατά τη βρίσκετε την όρεξη; Μήπως να αρχίσω ναρκωτικά;
Σας χαιρετώ όλους!
...Bloody Kisses,
The Prince
Από το www.in.gr:
Τη διάλυσή τους ανακοίνωσαν, μέσω της ιστοσελίδας τους, τα Διάφανα Κρίνα, ένα από τα πιο αξιόλογα ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας του '90.
«Κατ' αρχήν, ένα μεγάλο ευχαριστώ κι ένα τεράστιο συγγνώμη. Το ευχαριστώ είναι για την αμέριστη συμπαράστασή σας -ηθική και υλική- όλα αυτά τα χρόνια. Ανεξάρτητα από τις όποιες ικανότητες μπορεί να είχαμε, είτε ως μεμονωμένες οντότητες είτε ως δημιουργικό σύνολο, η αλήθεια είναι ότι χωρίς εσάς δεν θα ήμασταν τίποτα. Η συγγνώμη είναι γιατί το τέλος μας δεν ήταν αντάξιο της μέχρι τώρα πορείας μας κι αυτό μας αφήνει μια πίκρα. Όμως, ξέρετε, καμιά φορά ο ηθικός ξεπεσμός, η βία και η μοχθηρότητα δεν αφήνουν χώρο για διαπραγματεύσεις. Κι έτσι, ξαφνικά, πέφτει η αυλαία. Και αυτό είναι όλο» ανέφεραν.
Δεν απέκλεισαν, πάντως, το ενδεχόμενο επιστροφής τους στη μουσική σκηνή.
Γράφουν χαρακτηριστικά: «Τώρα τα παιδάκια θα αποσυρθούν στον παιδότοπό τους για να παίξουν με τα λέγκο τους και σε λίγο καιρό, όταν θα βγουν απο εκει, να είστε σίγουροι ότι θα έχουν καινούργιες ιστορίες να διηγηθούν και όμορφα οικοδομήματα να επιδείξουν».
Τα Διάφανα Κρίνα εμφανίστηκαν στη δισκογραφία το 1994 με τον δίσκο «Λιώνοντας μόνος/Κάτω απ' το ηφαίστειο» και από τότε κυκλοφόρησαν ακόμα οκτώ άλμπουμ και συμμετείχαν σε πολλά άλλα.
Τελευταίο CD τους είναι «Κι η αγάπη πάλι θα καλεί» που περιέχει 12 τραγούδια.
Εμείς θα τους πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ, και ένα αντίο από μένα με το μακράν καλύτερο κομμάτι τους…
Εχεις τόσες κούπες, όσες πολλοί σύλλογοι μαζί.
5 Ευρωπαϊκά και 2 Triple Crown με αμέτρητα Final Four, Πρωταθλήματα και Κύπελλα, κοσμούν τη καριέρα σου.
Πιστέψαμε όταν μεγαλώναμε μαζί σου, όταν ακόμα ήσουν πολύ μικρός ακόμα και για μας που τότε ήμασταν 8 ετών δε φανταστήκαμε πως θα έρθει αυτή η στιγμή.
Οχι πολλά λόγια.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
Οσο για τα γαβράκια που αμέσως τα ρίξαν στη διαιτησία, ας ανατρέξουν στα Ευρωπαϊκά επιτεύγματα του Συλλόγου, να δούμε ποιός ήταν τελικά ο άχρηστος κωλοφαρδίδης και ποιός ο Αυτοκράτωρ. Συλληπητήρια.
Κατ’ αρχήν, καλώς με βρήκατε πάλι! Χτες γύρισα, και διάβασα τις αναρτήσεις σας, ακόμα κι αν δεν άφησα σχόλιο… ;-)
Πριν πάρω το λαπιτόπι είχα 8 χρόνια έναν desktop ο οποίος δεν πήγε ποτέ σε τεχνικό. Οτι χρειαζόταν, hardware/software τα έφτιαχνα εγώ. Και upgrades και καθάρισμα και thermal paste, όλα τα πάντα. Και ξαφνικά βρίσκομαι με ένα θαύμα της νανοτεχνολογίας στα χέρια που δε ξέρω που παν’ τα 4. Στην ουσία φοβάμαι να του βάλω χέρι.
Τεσπά, το κυρίως πρόβλημά μου ήταν το ένα τσιπάκι μνήμης RAM που ήθελε πέταμα. Επειτα, αν είχε κουνηθεί κάτι, και τριτευόντως λίγη θερμαντική πάστα στη CPU και ένα καλό καθάρισμα. Τίποτα άλλο.
Το πήγα 26/5. Το PC ανοίχτηκε στις 28, τη μέρα που ο τεχνικός δεσμεύτηκε να μου το παραδώσει. Είχα ζητήσει και 1 τσιπάκι των 2GB RAM. Την οποία και δεν είχε βάλει μέχρι τις 19.30 το απόγευμα της ίδιας μέρας.
Ο τύπος βαριότανε να μιλήσει.
Οταν του είπα πως θέλω να βάλει τη RAM, μου είπε (!) πως δεν έχει 1x2GB, αλλά μόνο μονές RAM. Του είπα πως αν δε γίνεται κι αλλιώς να βάλει 2x1GB. Και τί μου λέει. “Εχεις ένα τσιπ με 512, άμα σου βάλω άλλο 1 GB θα έχεις 1,5GB”.
Απάντηση: “Κοιτάξτε να δείτε… Δε ξέρω τί σας έχουν πει, αλλά οι ανόμοιες μνήμες μπορεί να προκαλέσουν παράξενα κολλήματα, κι εγώ προσπαθώ να τα αποφύγω”…
Τεχνικός: “Ναι, έχεις ένα δίκιο…”
Οχι ένα. Χίλια δίκια έχω.
Οπως και να ‘χει πήγα το επόμενο πρωϊ, να το παραλάβω.
Περιττό να πω πως ο τύπος αλήθεια είναι αργός. Και δύστροπος. Ξινίλα ρε παιδί μου, πώς το λένε.
Τουλάχιστον ο ιδιοκτήτης της εταιρίας είναι πολύ καλός τυπάς.
ANYWAY, φτάνω σπίτι.
Ανοίγω το λαπιτόπι.
Το WiFi ήταν παραποιημένο.
Στο desktop, το μισητό Μπλέ Εψιλον.
Στο BIOS, όλα άλλα ντ’ άλλων.
Στο Startup, είχε βγάλει το δικό μου antivirus για να βάλει το NOD32. Ετρεχε κι η μαλακία το TeaTimer του Spybot Search & Destroy. Το MSN PLUS, άφαντο.
Καθώς άφαντα ήταν τα εξής:
Firewall
Quick Startup
Unlocker
Malwarebytes Anti-Malware
Απορώ πως δεν έβγαλε κι ότι άλλο νόμιζε.
Με πιάσαν τα διαβόλια μου.
Είχε κάνει ότι ήθελε στον υπολογιστή μου χωρίς καν να το διορθώσει.
Τους μισώ.
Τους σιχαίνομαι.
Οταν όμως την επόμενη φορά ο Administrator Account θα έχει κωδικό, να δούμε πως θα βγάλουν άκρη με έναν Limited Account.
Αει στα διάλα.
...Bloody Kisses,
The Prince
Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Εφυγε ο Τζίγγερ! Ουάου. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα, ναι; Δε μπορεί… Στον αγύριστο τέσπά.
Εφυγε και ο Βγενό! Προσωπικά πιστεύω πως το συγκεκριμένο άτομο έκανε μεγάλο κακό τον τελευταίο καιρό στο Σύλλογο. Δε βγαίνεις κύριε να πεις ότι ο ΠΑΟ είναι απλά ένα χόμπι. Με τον Τζίγγερ κι εσύ. Για ταβλάκι. Στο καλό και να μας γράφεις.
Γαμήσαμε τους γάβρους στο ΟΑΚΑ και πάμε για ΣΚΟΥΠΑ. Μέσα στο ΣΕΦ, να πανηγυρίσει κι ο Μπουρούσης τα ατέλειωτα ερωτικά σήματα. Όπως και να ‘χει όμως, καλός ο επιφημός και το γιούχο – όχι όμως κι η καφρίλα με τον Βασιλόπουλο.
Ο Παναγιώτης (ο Γιαννάκης καλέ) ζήτησε συγνώμη… Τί μας λες. Σήμερα δε το ‘χασες στο καλάθι το ματς; Μή κοιτάς… και τη διαφορά που έκανες ήταν για να νομίζεις πως μπορείς… Ψυχολογικός πόλεμος παιδί μου… Τα κάνει όλα λιάδα…
Περίπου 150 οπαδοί του Ολυμπιακού βρέθηκαν στο Ρέντη και... υποδέχθηκαν το πούλμαν της ομάδας, αποδοκιμάζοντας τους παίκτες και τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Το πρόβλημά σας είναι ότι ελπίζετε ρε πούστη μου. Τέτοια μαλάκινση εγκεφάλου!!
Από το www.sport.gr: Τα σκηνικά απείρου κάλους που έλαβαν χώρα στο ΣΕΦ δεν πέρασαν απαρατήρητα από τον Αθλητικό δικαστή όπου σύμφωνα με την απόφαση του η τιμωρία του Ολυμπιακού θα είναι ιδιαίτερα βαριά. Συγκεκριμένα οι ερυθρόλευκοι θα κληθούν να πληρώσουν πρόστιμο ύψους 50.000 ευρώ ενώ θα πρέπει να εκτίσουν ποινή δύο αγώνων κεκλεισμένων των θυρών. Αντε καλέ που έγιναν επεισόδια. Τσκ τσκ τσκ…
Για την είσοδο νέων μετόχων στο Εμπαθές Σωματείο στη μπάλα: Μάθανε ότι γαμούσαμε και πλακώσανε κι οι γύφτοι.
Κόκκαλης: Πού θα ξαναδει πρωτάθλημα και Κύπελλο ο Βλαβέρδε; Ελα μου ντε. Και τον κυρ-Κίτσο που μαζεύει τα προφυλακτικά στη Τρούμπα να βαζες προπονητή, ντάμπλ θα έπαιρνε. Αφού το τιμ της διαιτησίας είναι σαφώς much better από έναν προπονητή… Η μάλλον, βάλτε τη Playmate 2009, να χουν και μάτια ψάρια οι αγάμητοι του Στόλου…
Κόκκαλης: Τι να κάνουμε; Να πάρουμε το ευρωπαϊκό; Είναι εύκολο; Αντε καλέ. Ρε Θείο δε σε αναγνωρίζω. Τί απέγινε η Σουρεάλ πλευρά του ποδοσφαίρου που κατείχες; Που πήγαν αυτά τα “Θα πάρουμε το ΟΥΕΦΑ θα πάρουμε το Τσου-Λου καλύτερα γιατί το ΟΥΕΦΑ μυρίζει”; Απαπα. Δε σε αναγνωρίζω. Προφανώς ο καημένος είναι καταρρακωμένος γιατί όποτε πάει στη youtube και πατάει “olympiakos” (με k) του βγάζει το αποτέλεσμα με τη Γιουβέντους. Κι εγώ θα πάθαινα κάτι… (σπασμούς από το γέλιο)
Ο Αγκάμεζ ανανέωσε 2 χρόνια. Αν μάθει να βαράει και σίγουρα σερβίς, να μείνει. Αλλιώς να έρθει στο Δημοτικό Γυμναστήριο του Δήμου Αθηναίων να του μάθουμε τα βασικά.
Αυτά…
Αντε τα λέμε σε κανά 2 μέρες πάλι…
...Bloody Kisses,
The Prince
Η μέρα μου σίγουρα δεν ξεκίνησε καλά αλλά ας αρχίσουμε από την αρχή.
Στο μπουρί του απορροφητήρα μου εδώ και 10 χρόνια κάνουν τη φωλιά τους μικρά σπουργιτάκια, γεννούν τα αυγά τους, τα μωρά μεγαλώνουν, κι ο κύκλος συνεχίζεται έτσι ακριβώς.
Επεσε όμως μέσα στον απορροφητήρα ο ένας γονιός. Ξεβιδώσαμε το κωλόπραμα, το σπουργίτι πέταξε κι έφυγε από το παράθυρο.
Μία ώρα μετά έπεσε ένα μωρό. Τρόμαξε, σώπασε, ανάσαινε γρήγορα και το ποδαράκι του ήταν σπασμένο. Μόλις που είχε βγάλει φτεράκια.
Ένα τέταρτο έπειτα έπεσε κι άλλο μωρό. Μικρότερο, πιό αδύναμο. Μωρό…
Αποφασίσαμε να πάρουμε τηλέφωνο την Ορνιθολογική Εταιρία. Και αυτό γιατί όσα πουλιά έχω προσπαθήσει να σώσω (και μιλάμε για ενήλικα πουλιά), μόνο ένα κατάφερα να ελευθερώσω στη φύση. Δεν με έπαιρνε ούτε να κάθομαι να κοιτάζω. Δεν έφτανα τη φωλιά, δε γινόταν να ρίξω το μπουρί, οι γονείς τους τα έψαχναν, εγώ παραλίγο να βάλω τα κλάμματα για τη τύχη μου τη πηδιόλα και πως χαιρόμασταν τη μία που ακούγαμε τα μωρά και την άλλη τη μία στιγμή που άλλαξε τη ζωή αυτής της οικόγενειας, βάζοντας τα παιδιά σε θανάσιμο κίνδυνο.
Μας παρέπεμψαν στο Κέντρο Περίθαλψης στην Αίγινα.
Φτιάξαμε ένα όμορφο κουτί – κρεββατάκι, και φύγαμε για Πειραιά.
Το καράβι έφτασε, ο καπετάνιος με οδήγησε στον λοστρόμο, κι εκείνος βλέποντας το κουτάκι με τις τρυπίτσες κατάλαβε πως πρόκειται για πουλάκι.
Τα χαιρέτησα, προσευχήθηκα να ζήσουν, σιχτήρισα τη φύση που είναι φόνισσα και αυτοκαταστροφική, προσπάθησα να με παρηγορήσω πως έκανα ότι μπορούσα, και έφυγα από τον Πειραιά με τη καρδιά μου υποβασταζόμενη.
Εύχομαι να έκανα ότι μπορούσα.
Σίγουρα το να περιμένω να πεθάνουν μπροστά μου δεν ήταν κι η καλύτερη επιλογή, ελπίζω πως έκανα ότι καλύτερο…
Αν έχω κουραστεί από κάτι, αυτό είναι οι αυτόνομοι και μή αυτόνομοι spammer.
Λες κι εμείς ήμαστε μαλάκες που έχουμε Twitter, RSS και Mail Notify για τα posts μας.
Πως θα σου άρεσε ρε φιλάρα να πάρω εγώ τη διεύθυνσή σου και να σου στέλνω ένα μάτσο παπαριές που ούτε καν σε ενδιαφέρουν; Αμα γούσταρα να σε διαβάσω, θα έψαχνα τρόπο να το κάνω.
Αν πάλι θες να διαφημιστείς, μήν είσαι κωλοτσίπουρας του κερατά, βάλε στο facebook και πουθενά αλλού. Κάνε profile στο MySpace και ξεκίνα το massive add.
Εμένα όμως παράτα με.
Οπως επίσης και αυτό το νέο ΚΩΜΑ τη “ΔΡΑΣΗ” που σημαίνει αντίδραση κι ένα μάτσο αριστεριστικά του 1970. Σας έχω ΧΕΣΜΕΝΟΥΣ.
Ελεος τη μία με τις εταιρίες hardware στο Τιμπουκτού, την άλλη ο Τσίπρας, την παράλλη κάποιο με ιδεογράμματα, την άλλη viagra δονητές δαχτυλίδια πέους, τώρα έχουμε και τους “bloggers”, τα “κώματα” και δε ξέρω κι εγώ ποιός άλλος.
Αντε πηδηχτείτε λοιπόν ομαδικά, εσείς κι η δράση σας, τα μαγαζιά σας, τα φαρμακοπαρασκευάσματα και το webzine σας. Get a job.
Και μήν ακούσω παπαριές για δεύτερες και τρίτες ομάδες… Ελεος πιά….
- Ο Γκαγκά-τσης το ‘χει πάρει μία από δώ μία από κεί. Μία στους γάβρους του Νότου, μία στους γάβρους του Βορρά.
Ελεος κύριε Γκαγκάτση, γιατί δε πάτε ήσυχα σε κανένα Bridge Tournament να πεθάνετε, αντί να σαπίζετε το ποδόσφαιρο με κάθε μέσο που μπορείτε;
- Χτες είδα το Illuminati. Γάμησε. Εχοντας όμως διαβάσει και το βιβλίο, θα σας προσκαλούσα σε μία φανταστική περίληψη – ένα πολύ καλό based on the book, αν περιμένετε να δείτε την ακριβή ιστορία του βιβλίου, θα απογοητευτείτε. Εγώ σαν αναγνώστης κατάφερα και την είδα ξεχωριστά τη ταινία και ομολογώ πως ήταν μία από τις 10 πιό γαμάτες ταινίες που έχω δεί στη ζωή μου. Το σάουντρακ υπογράφει ο Hans Zimmer. Οσοι γνώστες… ξέρετε… ;-)
I think that the woodchuck could chuck as much wood as he wanted! By the way what is a wood chuck? Is it like a gopher? This is difficult to question answer. The amount of wood that woodchucks would chuck on a given day varies greatly with the individual woodchuck. According to a Wall Street Journal article, New York State wildlife expert Richard Thomas found that a woodchuck could chuck around 35 cubic feet of dirt in the course of digging a burrow. Thomas reasoned that if a woodchuck could chuck wood, he would chuck an amount equal to 700 pounds.
Some say it depends on three factors:
The woodchuck's desire to chuck said wood.
The woodchuck's need to chuck the aforementioned wood.
The woodchuck's ability to chuck the wood.
Others say:
He would chuck, he would, as much as he could, if a woodchuck could chuck wood.
If he could chuck wood, the woodchuck would chuck as much as he could!
A woodchuck would chuck as much wood as a woodchuck could chuck if a woodchuck could chuck wood.
A woodchuck would chuck all the wood that the woodchuck would chuck if a woodchuck could chuck wood.
If a woodchuck could chuck wood, he would and should chuck wood. But if woodchucks can't chuck wood, they shouldn't and wouldn't chuck wood. Though were I a woodchuck, and I chucked wood, I would chuck wood with the best woodchucks that chucked wood.
If a woodchuck could chuck wood, then s/he'd chuck all the wood, s/he'd chuck and chuck and chuck and chuck, if a woodchuck could chuck wood.
It would chuck the amount of wood that she sells seashells on the seashore divided by how many pickles Peter Piper picks.
One quarter of a sycamore if you give him a quarter for every quarter of the sycamore he cut.
It might depend on how many female woodchucks were present. Or, it could depend on whether the woodchuck's mother-in-law was around or not. If she was, he'd be chucking all day. If not, he'd be watching the football game.
Some maintain that woodchucks could not and would not chuck wood at all.
It depends on how good his dentures are!
A woodchuck, would chuck, as much wood, as a woodchuck, could chuck, If a woodchuck could chuck wood. But unfortunately, woodchucks do not chuck wood.
About 5.72 fluid litres of wood
About as many boards as the Mongol hoards would hoard if the Mongol hordes did hoard boards.
Um....... 23????
Tons. More than you can count. Honestly. No one can chuck more would than a woodchuck.
If the woodchucks name was Maurice, then it could chuck all the wood that it wants to. However, if its name is Frank, no chucking would be for it.
Due to the average size of a wood chuck and the general density of wood (not including cork) if a wood chuck could chuck wood it would probably get through about 6.573 pounds per day, assuming the wood chuck is functioning correctly.
Using the formula: (W + I) * C where W = the constant of wood, which is well known to be 61, as agreed in many scientific circles. I = the variable in this equation, and stands for the word "if" from the original problem. As there are three circumstances, with 0 equaling the chance that the woodchuck cannot chuck wood, 1 being the theory that the woodchuck can chuck wood but chooses not to, and 2 standing for the probability that the woodchuck can and will chuck wood, we clearly must choose 2 for use in this equation. C = the constant of Chuck Norris, whose presence in any problem involving the word chuck must there, is well known to equal 1.1 of any known being, therefore the final part of this calculation is 1.1. As is clear, this appears to give the answer of (61 + 2) * 1.1 = (63) * 1.1 = 69.3. However, Chuck Norris' awesome roundhouse kick declares that all decimal points cannot be used in formulas such as this, and so it must be rounded to the final solution of 69 units of wood.
How Chuck Norris got involved
A woodchuck would only chuck as much would as Chuck Norris would allow it to, because the woodchuck shares Chuck's name. Therefore, Chuck must punish it and make it chuck as much wood as Chuck can. So, a woodchuck would chuck as much wood as Chuck could.
None cuz a wood chuck cant chuck wood! :P
Approximately 3.9675 pounds every 5.6843 seconds. So there.
2.865 lbs every 11.3686 Seconds?
About 15 pounds a minute.
i speak differently i say WHAT DOES YOUR QUESTION HAVE TO DO WITH ANYTHING! and btw its 84% lol
it depends how good his dentures are!!!
As much as he needed to be satisfied
But the true jokey answer, as told by my grandfather is: As much wood as a woodchuck could chuck, if a woodchuck could chuck wood.
a woodchuck would chuck all the wood he could chuck if a woodchuck could chuck wood
Are you kidding? Everybody knows a woodchuck would chuck as much wood as a woodchuck could chuck if a woodchuck could chuck wood.
But it definitely couldn't chuck Chuck Norris.
Ένα ακόμη παιχνίδι από την demon!
Πρέπει να ονειρευτώ 5 πράγματα…
Εύκολο…
1. Εναν κόσμο χωρίς μαλάκες (σαν αυτόν που μου αφήνει αδερφίστικα σχόλια)
2. Εναν κόσμο χωρίς γάβρους
3. Ονειρεύομαι μία μωβ Lotus Elise
4. Ονειρεύομαι βιβλία, ταινίες, μουσική – όλα να μου αρέσουν!
5. Ονειρεύομαι ένα μαγικό potion να το πιούν οι κομπλεξάρες και να γίνουν σκουπίδια για ανακύκλωση…
(The Bait, the bait; watch for the bait)
Laplace
LiLa
MermyBlue
MpinelikoMistress/Gi Gaga Kouni Beli
Θέλω να παίξετε…
Εκεί που έψαχνα τα Mp3 μου διότι έπειτα από φορμάτ, αυτό είναι must, έπεσα πάνω σε έναν δίσκο που κάποτε αγαπούσα πολύ. Θα μου άρεσε να το μοιραστώ μαζί σας… Γιατί μιά demon λέει ότι δεν ανοίγομαι. Ελπίζω να το διαβάσει ;-)
To 1999-2000, πήγα Λύκειο. Κι έμεινα βέβαια στη πρώτη, διότι – κακά τα ψέμματα – είχε αρχίσει η πνευματική επανάσταση κι η γραψαρχιδιά, η αδιαφορία και η θλίψη. Το 2000-2001, πήγα δεύτερη φορά τη τάξη (και άμα δε περνούσα bye bye love καθώς το Αρσένιο σύστημα έλεγε ότι ο μαθητής μπορεί να επαναλάβει 2 φορές μόνο μιά λυκειακή τάξη και μετά τζους). Εκεί γνώρισα κάποια παιδιά σχετικά αξιόλογα, άλλα που δεν ήταν ικανά να με τροφοδοτήσουν και άλλους που απλά συμπαθούσα.
Οπως πάντα, στο θρανίο υπήρχε ένα diskman.
Να σημειώσω πως τότε άκουγα φανατικά Ατλαντίς – πριν κλείσει τη πρώτη φορά (με το υπέροχο και τετραπέρατο ΠΑ.Σό.Κ.). Κι έτσι άκουγα Διόνυσο, Ψόφιους Κοριούς, γενικά η Ελληνική Ροκ φάση έμενε ανεξίτηλη πάνω μου.
Οταν έμεινα λοιπόν, και δίχως φίλους, με μιά νέα αρχή, και τίποτα στο χέρι, τα βράδια του καλοκαιριού και της μοιραίας μοναξιάς μου, άκουγα Ατλαντίς. Μηλιώνη και Δανέζη μέχρι το ξημέρωμα… Εκείνους που είχαν “χαλάκι” το κομμάτι των Sentenced – The Golden Stream Of Lapland? Μπορεί να ‘μαι και τελείως λάθος.
Anyways, η κουβέντα με μία φίλη έφερε τις Πέτρινες Ψυχές.
-“Μαλάκα… Το έτσι απλά, τί κομματάρα…”
-“Μαλάκα… Πέτρινες ψυχές λες;”
-“Μαλάκα μου ναι, το κομμάτι είναι μεγάλη κ_βλα”
-“Βρε μαλάκα, ξέρω τον πιανίστα τους, θα σου γράψω το cd τους σε κασσέτα”
-“Αντε ρε μαλάκα να κάνουμε κέφι!”
Η χρήση της λέξης μαλάκα είναι actual, δεν είναι υπερβολή.
Οντως η κοπέλα μου έγραψε τη κασσέτα (ουάου είμαι κι εγώ πουρό!!), TDK μάλιστα (ευτυχώς γιατί οι RAKS έτριζαν μετά το 1000ό άκουσμα).
Ακούγαμε μουσική. Τις Πέτρινες Ψυχές.
Μου λέει.
-“Μαλάκα, την Επιβίωση την έχεις ακούσει;”
-“Παίζει ρε μαλάκα, στον Ατλαντίς άμα το παίζει θα το ξέρω”
-“Δε παίζει ρε ζώο, άμα το ‘χες ακούσει θα σου ‘χε χαραχτεί στη μνήμη σου”
-“Γιατί ρε μαλάκα;”
-“Γιατί είναι σαν να τραγουδούν για σένα βρε μαλάκα…”
Ντόϊνγκ.
-“Ελα μαλάκα, μετά από αυτό είναι, έχε τον νού σου κατά το τέλος, το τετράστιχο μου θυμίζει καργόπουλο εσένα…”
Η εποχή εκείνη μύριζε αίμα και καπνό.
Τα πρώτα αυτοκαταστροφικά είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή τους, και αν έβλεπα κάπου .. αλκοόλ ασυνόδευτο, το ‘παιρνα αγκαζέ κι έπινα μέχρι που λιποθυμούσα. Οι γονείς μου το μόνο που ήξεραν τότε να κάνουν ήταν να γκαρίζουν αχαλίνωτα για το σχολείο, για το ντύσιμό μου, για τα πάντα. Δεν μπορώ να πω πως είχα κάποιον σε τούτο τον κόσμο εκτός από τις γάτες μου, και ίσως τη ποίησή μου (μή πει κανείς να ανεβάσω εδώ, δε παίζει :-P).
-“Ελα ρε ακούς; Τώρα μπαίνει το κομμάτι”
-“Ακούω ρε μαλάκα…”
Τα σαπιοκάραβα χτυπιούνται από τον ίσκιο τους
μα όταν τα βλέπουνε τα αστέρια φέγγουν πάλι
γιατί αν κάποιοι ξέρουν πάντα να ονειρεύονται
είναι οι μάγκες που τους άξιζε μια χάρη
Πάνω σε στίχους ταξιδεύουνε αδιάβαστοι
ξενιτεμένοι, ονειροπόλοι πικραμένοι
μακάρι κάτι από μένα να τους χάριζα
κάτι μικρό απ’ τη ζωή τη γαμημένη
Ξεκινάμε με τη δήλωση του Παύλου. Του Γιαννακό ρε μαλάκα!
«Βγάζω το καπέλο στον Σωκράτη Κόκκαλη και σε όποιον προσφέρει έστω και μια πεντάρα στον Ελληνικό αθλητισμό. Τον εκτιμώ ιδιαίτερα, καθώς μα συνδέει μια εκλεκτή φιλία»
Τί σχόλιο να κάνω εγώ τώρα. Ότι θα ξεράσω βατράχια και Τσίπρες; Δε ξέρω ΚΑΝ αν αξίζει να το σχολιάσω. Μωρέ καλά μας λένε κυρίες με το δαχτυλάκι πάνω. Αν ο Κόκκαλης βγει και πει πως εκτιμά τον Βγενόπουλο, τον Πατέρα, ή τον Τζίγγερ, το πιό πιθανό είναι να γίνει χαμός και να του πετάξουνε τομάτες. Η ίωση Παύλο σε γονάτισε, ή το πέμπτο σε αποτρέλλανε τελείως…
Εν συνεχεία, διαβάζω δήλωση του Χατζή. Εκείνου του χανούμη στο μπάσκετ. Δείτε αγαπημένοι μου συνπανάθες τί λέει το πάλε ποτέ αμόρε της Κάρτσωνα.
«Περιμένουμε εξελίξεις. Αν, δηλαδή, θα ενισχυθεί διοικητικά ο σύλλογος και δίπλα στα παιδιά που, ήδη, βρίσκονται στη διοίκηση βρεθούν κι άλλοι άνθρωποι, προκειμένου η ΑΕΚ να γίνει δυνατή ομάδα. Το μπάσκετ, άλλωστε, έχει ανάγκη την παρουσία της ΑΕΚ, όπως βέβαια και άλλων ιστορικών ομάδων».
Ωπα. Κάτσε. Πρώτον, η… Ενωση είναι για τα μπάζα στο μπασκετάκι. Δε χρειαζόμαστε μπάζα, do we? Δεύτερον, αυτό το “άλλων ιστορικών ομάδων” νομίζω μπορείς να το γυρίσεις στον ενικό. Ο Παναθηναϊκός έχει αποδείξει πλέον πόσο τυχαίο ήταν το ένα κύπελλο του ψαρολάχανου, καθώς και πόσο τυχερές ήταν οι μέχρι τώρα πορεία των. Πέντε αστεράκια λέμε…
Τέλος,
Παπαλουκάς:
«Ακούτε που μας κοροϊδεύουν, ελπίζω να τα θυμάστε όλα αυτά στους τελικούς»
Μή φοβάσαι παρδαλέ μου Αγιοβαρβαρίτη γκόμενε. Θα σας τα υπενθυμίσουμε κι εμείς.
Δεν σας κοροϊδεύουμε εμείς παλικάρι μου. Η Ευρώπη που σας γλεντάει παντού και πάντα σας έκανε τόσο κομπλέξες ή κάποιο τραύμα κακοποίησης στη παιδική σας ηλικία;
Και του χρόνου θα είναι ωραία…
με το έ- με το έκτο για παρέα…
*φεύγει σιγοσφυρίζοντας τον ύμνο της Ευρωλίγκας"*
Τη μία η Καθαρά Δευτέρα
Την άλλη η Δευτέρα του Πάσχα
Την παράλλη, οι χαμοί τον Δεκέμβριο στην Αθήνα
Αλλες δυό τρεις φορές, επεισόδια σε επανάληψη
Και σήμερα ο Πρετεντέρης κι η σκατο-ανατροπή του.
ΧΕΣΤΗΚΑ ΡΕ ΦΙΛΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΙΔΗ, ΕΓΩ ΚΙ ΟΣΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΟ ΣΗΡΙΑΛ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙ.
ΑΝΤΕ ΜΗ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΕΓΚΑ ΤΟ ΧΕΙΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ
ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΜΑΥΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ!!!!!!!!!!
ΑΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ ΕΣΥ ΚΙ Ο ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΑΛΛΟ!!!
Εάν με ρωτούσατε στο ημίχρονο, θα έλεγα ότι θα ήταν η πιό εύκολη κούπα που έχουμε σηκώσει ποτέ.
Αν με ρωτούσατε στο τέλος του 3ου δεκαλέπτου, θα σας έλεγα ότι ελαφρώς αυτοκτονήσαμε.
Αν με ρωτούσατε στο τέλος του 4ου δεκαλέπτου, στο +1, δε θα απαντούσα τίποτε, διότι θα είχα αυτοκτονήσει εγώ.
Ο Παναθηναϊκός ξανά Πρωταθλητής Ευρώπης, με μία συνήθεια που έγινε λατρεία, όμως πάλι είδαμε τα ίδια λάθη. Μα να έχεις να σκοράρεις 13 λεπτά; Η ΤΣΣΚΑ δεν είναι παιδική ομάδα, είναι λογικό να σε φτάσει.
Τέσπα, τέλος με τη μιζέρια, χαρά και σαμπάνια, ΜΠΡΑΒΟ στους φιλάθλους που ταξίδεψαν, μπράβο στον Ζέλικο, στους Γιαννακό, στους ΠΑΙΚΤΕΣ ΟΛΟΥΣ, και μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στο Μητσάρα, που έσουρε την ΣΗΜΑΙΑ μας τον Φράνκι να σηκώσουν παρέα τη 5η Ευρωπαϊκή Κούπα!
Παπαλουκά, δε πειράζει αγόρι μου…
Μπορούση, μην ορκίζεσαι για τις “10 μέρες” που είπες στον φίλαθλό μας, ίσως σας αρέσει λιγουλάκι σέχ παραπάνω.
Οσο, για το αρχίδι του 3ου ορόφου, ο οποίος τυγχάνει ΚΑΙ γάβρος (μα πόσα στραβά θα ανακαλύψω για τον πολυαγαπημένο γείτονα) ΔΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ, ΔΕΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ F4, ΚΑΙ ΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ…
Κι όπως πάντα, αυτή δεν είναι η πιό γλυκιά κούπα…
Η πιό γλυκιά…
είναι του χρόνου….
και του παραχρόνου…
ΓΕΙΑ ΜΑΣ
ΑΔΕΡΦΙΑ!
