Και Πέθαναν Αυτοί Καλά, κι Εμείς Ακόμα Τη Ψάχνουμε.
Τρίτη 15 Ιουλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to left sidebar
skip to right sidebar
Listed As Blog #1971
Αναγνώστες
Επικοινωνία
Διαβάζοντας, συμφωνείτε ότι...
Διακρίσεις! (Τσούτ Ψωνάρα)
Φακελλωμένοι...
About me...
Είμαι Παναθηναϊκός, ακούω γκοθιές και όπως κάθε Ελλην που σέβεται τον εαυτό του, πότης, φαγάς και συγγραφέας. Στον ελεύθερο χρόνο μου παίζω παιχνίδια ή μπάσσο. Αυτά είναι τα βασικά. Για περισσότερα, απλά διάβαζέ με.
...We Are All Around You...
RSS
Ταμπελάκια Νεκροτομείου
Lineage
-
►
2011
(3)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2010
(20)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (6)
-
►
2009
(163)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (10)
- ► Φεβρουαρίου (23)
- ► Ιανουαρίου (22)
-
▼
2008
(286)
- ► Δεκεμβρίου (25)
- ► Σεπτεμβρίου (14)
-
▼
Ιουλίου
(15)
- Ο Δεκάλογος Της Τεμπελιάς
- Follow Me @ Twitter
- Million Blog List – Μία Προσπάθεια Καταγραφής της ...
- To Αδέσποτο Μπουκάλι, Είχε Εναν Δαίμονα
- El sueno de la razon produce monstruos
- Η Πολυμετοχικότητα Διώχνει Την Αχαριστία Των Προηγ...
- Η Πρέβεζα Είναι Μέσα Σε Όλους Μας. [Σαν Σήμερα]
- Απορία
- Det sjunde inseglet
- …God Likes To Watch.
- True Blood. Είμαι ένα κολλημένο σίχαμα.
- Veggan (?)
- Οι Θερινοί Χάσαν Το Παιχνίδι
- Κομματάρα
- Πόσο
- ► Φεβρουαρίου (26)
- ► Ιανουαρίου (45)
1 σχόλια:
Μιλάμε ίσως για το καλύτερο έργο όλων των εποχών και σίγουρα περιέχει την σημαντικότερη σκηνή του σκακιού με τον θάνατο.
Μπράβο αγγελάκι που μου το θύμισες.
Δημοσίευση σχολίου