Χύμα

Πονάει το κεφάλι μου... Ειδικά τώρα τελευταία, μόνο για αυτό υπάρχει το κεφάλι μου!

Μπορεί να είναι και της ηλικίας...

Φοβάμαι να αντιμετωπίσω την ενηλικίωσή μου, μου φαίνεται...

Θέλω να ακούσω μουσική, αλλά καταλήγω να βλέπω τμήματα κινουμένων σχεδίων που έβλεπα ως παιδί στη Youtube.

Ισως φοβάμαι για τον ελεύθερο χρόνο μου, που θα μειωθεί απίστευτα όταν βρω δουλειά -;- .

Θέλω ησυχία. Θέλω να κοιμηθώ ώρες ατελείωτες και να μή ξυπνάω με τίποτα.

Και επίσης θα ήθελα ένα ψυγείο-Κέρας που να έχει μέσα όλες τις αγαπημένες μου σπεσιαλιτέ ότι ώρα τις ζητήσω, και μάλιστα, χωρίς τη συσκευασία "Γλυκοκουταλιές της ΦΑΓΕ".

Τί λέω, νυχτιάτικα, καλά δε πάω μου φαίνεται!

Ισως πρέπει να γίνω κι εγώ ένα φυτό από αυτά που κοροϊδεύω. Να βλέπω Λιακόπουλο, Πάνια, και Δρούζα και να κοιμάμαι και να δουλεύω...! Αλλά τί νόημα έχει η ζωή χωρίς τον πόνο της σκέψης;

Δε ξέρω... Νιώθω λες και πάω να ανεβάσω πυρετό...

Βαριέμαι...

Θα διαβάσω μερικά blogs και θα δω κανά cartoon...