Ω γλυκύ μου black forest, γλυκύτατόν μου πιάτο, που έδυ σου το κουτάλλι

Οι μέρες κυλούν με ηρεμία, ο Ζοσέ είναι στον κόσμο του, κι εγώ κοντεύω να φλιπάρω, μπύρες άφθονες και σέρφινγκ στο νετ...

Με το καλό, πήρα και το δώρο γενεθλίων μου (καθυστερημένα αλλά δε πειράζει), το οποίο δε θα μπορούσε να είναι άλλο από τη πράσινη συλλεκτική εκατόχρονη φανέλλα του ΠΑΟ!

Αντε και στη γιορτή μου τη μαύρη...

Οπότε σας εύχομαι καλή ξεκούραση, αυτές τις μέρες, όσοι πιστεύετε να έχετε καλή Ανάσταση, και όλοι μας μαζί να έχουμε ένα ήρεμο και ασφαλές Τριήμερο...

Προσοχή στις Εθνικές ε...

Τα λέμε τη Κυριακή!

Update: O Manucho λέει ο Πεσέϊρο είναι ο καταλληλότερος προπονητής. Ρε δε φτάνει που είσαι ένας τουρίστας (you know, tourist, κλικ κλικ) μας δουλεύεις κι από πάνω. Ρε άει γαμήσου κι εσύ κι ο Πεσέϊρο!