Twenty Four | Όχι ώρες. Χρόνια.

Ευτυχώς δεν είμαι ο Κίφερ Σάδερλαντ, ούτε η ζωή μου μέχρι τώρα ήταν μία προπαγανδιστική δευτέρας διαλογής σειρούλα.

Μέσα σε μία συμβατική χαρά, σήμερα, 27 Μαρτίου, γιόρτασα τα γενέθλιά μου.

Κάποιοι με θυμήθηκαν, και τους ευχαριστώ μέσα από τη πιό σκοτεινή μαρμαρυγή της αγάπης μου.

Σβήνοντας τα κεράκια, – δίχως τη μακαβριότητα του μεγάλος να γίνεις – άφησα πίσω μου έναν από τους χειρότερους χρόνους της ζωής μου.

 

Και η έκφραση Δεν είσαι πιά παιδί, με πλησιάζει τρομακτικά.

Ή μήπως είναι ήδη εδώ;