Ας πάμε μπροστά τον χρόνο 7-8 ώρες κι ας βρεθούμε στην Αγγλία.
Η Τότεναμ προκρίθηκε για τον Τελικό του Λιγκ Καπ, και περιμένει μία εκ των Εβερτον - Τσέλσι.
Προκρίθηκε με ένα "τρομερό" σκορ απέναντι σε μία από τις καλύτερες ομάδες (ή τουλάχιστον πιό πειθαρχημένες) στην Αγγλία και γενικότερα στην Ευρώπη, την Αρσεναλ.
Με βαρύ σκόρ.
Πέντε έφαγε.
Ομως... Οι οπαδοί της Τότεναμ θα γεμίσουν τα φόρουμ της Αρσεναλ γεμάτα κομπλεξικά μηνυματάκια, ή μήπως θα σκεφτούν πως η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή;
Αλλωστε, αυτό δεν είναι οι αιώνιες ατάκες;
Ομως κανείς δε σκέφτεται πως γίνεται από αυτή τη φράση.
Πως όσο πιό άξιος είναι αυτός που νικάς, τόσο πιό ψηλά θα πηδήξεις από χαρά στο γήπεδο, και τόσο πιό δυνατά θα φωνάξεις στο γκόλ.
Ομως, στο τέλος, πρέπει να δώσεις τα χέρια με τον αντίπαλο και να σεβαστείς την ιστορία της.
Δε νομίζω πως αύριο η Τότεναμ θα ξετσουτσουνιάσει και θα... brag σε απλά Αγγλικά, τη πεντάρα.
Αυτό που θέλει η Τότεναμ τώρα είναι η κούπα.
Κι έτσι όπως έπαιξε απόψε, δε θα μασήσει μπροστά στη Τσέλσι, πόσο μάλλον στην Εβερτον.
Ο σημερινός αγώνας πρέπει να σταλεί στη Παιανία απόψε.
Είναι μάθημα θεάματος, ουσίας, και από πλευράς ηττημένων ένα μάθημα για το πώς μπορεί να χάσεις από τον οποιονδήποτε.
Δυό δοκάρια η Αρσεναλ, που αν δεν ήταν δοκάρια, σίγουρα θα ήταν γκολ. Και το ένα μάλιστα, θεαματικότατο.
Ομως εδώ θα ήθελα να πω, πως στην Αγγλία, μητέρα του αγαπημένου μας σπορ, καμμία ομάδα δε παίζει με 10 στη γραμμή του κέντρου. Καμμία δε παίζει αντι-ποδόσφαιρο. Τύπου Τρίπολη, Εργοτέλης... ακόμα και ΟΣΦΠ και ΑΕΚ.
Η Ελλάδα δεν είναι μέρος για μπάλα. Πάρτε χαμπάρι πως καλύτερα να βλέπεις Περιφερειακό παρά Shit-League.
Από την άλλη, μυρίζομαι νέο Βατερλώ αλαζονείας τώρα κοντά κοντά...
Μιά νέα Γιουβέντους... ή ίσως μιά νέα Ζενίτ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου