Σόρρυ αν θα πληγώσω κάποιους, αλλά οι ταξιτζήδες για μένα είναι η χειρότερη φάρα (σε συντριπτικό ποσοστό) ακόμα κι από την Εφορία ή τους μπάτσους ή ακόμα και τους πολιτικούς.
Οι άνθρωποι, είναι άχρηστοι. Άχρηστοι και πολλές φορές σπασαρχίδες.
Και επαναλαμβάνω, δεν είναι όλοι έτσι! Αλλίμονο, να λέμε και τα δίκια τους. Εχω μπεί σε ταξί που ο Τάριφμαν ήταν λεβέντης και καλός, αλλά most of the times μπαίνω σε κάποιον άχρηστο ηλίθιο που ή θα ναι πιωμένος και θα με στείλει στη Συγγρού, ή παρλαπίπας, ή απλά θα χει τσίτα τα ηχεία με τα τσιφτετελάδικα σαν να 'ναι το σαλονάκι του. Μή πω και για μερικούς κλέφτες που πειράζουν το ταξίμετρο λές κι εγώ δε θα το καταλάβω.
Μιάς που κρατάω μέσα μου πολλή κούραση και μπόλικο θυμό από το χθεσινό βράδι, θα σας διηγηθώ τί έπαθα εγώ και η φίλη μου γυρίζοντας από ένα ποτάκι (τί ποτάκι δηλαδή, ένα red bull ήπιαμε τα πιώματα χαχα) κατά τις τρείς η ώρα.
Μένω στα Βόρεια Προάστεια. Δε θα πώ οδούς και λοιπά, δε θα θελα να με επισκεφτείτε αύριο να μου ρίξετε λουλούδια ή αυγά.
Το μόνο πράγμα που με ανησυχούσε χτές ήταν οι τρελλοί Ελληνάρες που θα 'χαν πιεί λόγω Τσικνοπέμπτης τα κέρατά τους και μετά θα σκοτώνανε τον ανδρισμό τους πάνω σε κάποια κωλόνα, ή πάνω σε κανένα αμάξι.
Η μέρα μου, ήταν αλήθεια όμορφη χτές...
Ξύπνησα καλά, έφαγα καλύτερα, και βγαίνοντας το βράδι, ήταν το πιό ωραίο κλείσιμο σε μιά μέρα που ήταν ανοιξιάτικη, σε μία ακόμα πιό ανοιξιάτικη νύχτα.
Τα λεφτά μας ήταν μετρημένα, τα βάλαμε όλα μαζί και βγαίναμε ίσα-ίσα για ένα ποτάκι ο καθείς και το ταξί πέρα δώθε.
Το ταξί του γυρισμού το υπολόγισα στα 11 €. Συνήθως μου παίρνουν 9,50€ λόγω διπλής κλεψ.....εεεε.....ταρίφας, και λέω, ας είμαστε ασφαλείς με λίγα ψιλάκια ακόμα.
Μπαίνοντας στο ταξί, λοιπόν, ηρέμησα. Ηθελα να πάω σπίτι. Λογικό -- ήμουν πτώμα και τη Τετάρτη είχα ξενυχτήσει μέχρι τις 8 το πρωϊ. Τέσπα, με ρώτησε πού πάω, του είπα... Το ταξί το πήρα από το ύψος του Θησείου.
Στην αρχή δε στρίβει στη Μιχαλακοπούλου, αλλά το πάει από Κηφισίας. Λέω okkkkkkkk προφανώς θα στρίψει να βγούμε κόμβο Κατεχάκη και να πάρουμε Μεσογείων. Ελα μου που όχι.
Πήραμε την Εθνικής Αντιστάσεως και άρχισα να κοιτάω το κολλητάρι μου με θυμό, απελπισία και βουρκωμένα μάτια.
Ταμπέλα. "Νέο Ψυχικό". Πάει το δικό μου ψυχικό. Εγώ τη Μεσογείων ήθελα.
Το κολλητάρι με καθησυχάζει. "Ξέρω από πού θα βγούμε, μην χάνεις τον προσανατολισμό σου..." Της λέω "ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ, ΟΧΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΩΝ Β.Π.".
Το ταξίμετρο ήταν ΗΔΗ στα 6€.
Το επόμενο εγκεφαλικό το έπαθα μόλις είδα την Βασιλέως Γεωργίου. Του Χαλανδρίου. Αυτή την άβολη πόλη που πάνε οι δρόμοι της σαν να είναι σχιζοφρενιασμένοι.
Ο ΜΑΛΑΚΑΣ Ο ΤΑΡΙΦΜΑΝ ΛΕΠΟΝ, χάνει τη Πλατεία Κέννεντι.
Κι εγώ αρχίζω να χάνω την υπομονή μου.
Του λέω, "Πάρε τη Διονύσου, να κάνουμε μιά δυό στροφές δεξιά, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΓΟΥΜΕ ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ."
Βγήκαμε στον σταθμό ΧΑΛΑΝΔΡΙ στη Δουκίσσης Πλακεντίας.
Ο Τάριφμαν ούτε νύξη για το ότι ΔΕ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΠΑΝ' ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ. ΟΥΤΕ GPS ΟΥΤΕ ΧΑΡΤΗ. ΜΟΝΟ DERTI.
Σε κάτι φανάρια του λέω, "Άσε μας εδώ και άντε στο καλό άνθρωπέ μου." Και τί μου λέει. "Δε βολεύει τ' αμάξι;"
Τί να του πώ. Πως το αμάξι πάει όπου το πάς; Πως δε με βολεύει αυτός ο οδηγός-Βασιλιάς των Ηλιθίων, που PROPABLY έκανε απεργίες για να ανέβουν οι τιμές;;;;;;;;;;! ΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΤΟΤΕ;
Τον πλήρωσα ΕΝΩ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΚΑΝΩ, και αντί να πει, άστο ρε παιδί μου, θα σε πάω εκεί που θες, μας παράτησε στη Στάση Μετρό Χαλανδρίου. Η ώρα ήταν 3:15.
Μου λέει το κολλητάρι, πάμε να δούμε τον χάρτη. Πήγαμε. Βρήκαμε κάποιαν άκρη. Κατάπιαμε τον θυμό μας, και περπατήσαμε 7 χιλιόμετρα. Μέσα στη νύχτα, κουρασμένοι και νυσταγμένοι, και φυσικα ΞΕΝΕΡΩΜΕΝΟΙ και ΤΣΑΤΙΣΜΕΝΟΙ.
Φτάσαμε σπίτια μας στις 4:20.
Τα πόδια μου έχουν 2 τενοντίτιδες και 4 οικογένειες μυών στα σκουπίδια. Κουτσαίνουμε κι οι δύο. Αλλά, ποιός χέστηκε.
Ποιός τους παρακολουθεί αν κάνουν σωστά τη δουλειά τους; Κι εγώ αν καταθέσω παράπονα, ποιός θα με ακούσει;
Ειλικρινά, συγνώμη από τους τάριφμεν που έχω γνωρίσει και κάνουν ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ τη δουλειά τους, τους σέβομαι, και τους συμπαθώ.
Ομως πρέπει επιτέλους να γίνει και κάτι για τον κάθε κοπρίτη που πιάνει ένα τιμόνι, κι ούτε καν ρωτάει "Απο πού να πάμε".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου