Δε τους καταλαβαίνω τους ανθρώπους.
Όλο τον χρόνο "το παίζουν" κάποιοι. Στις αποκριές, έχουν την ευκαιρία να βγάλουν από μέσα τους κάτι το οποίο θα ήθελαν να είναι. Κι αυτό είναι το Καρναβάλι.
Εμένα δε μου αρέσει το στυλ της αποκριάς του "βάζω δυο πάνινα αυτιά στο κεφάλι ή πολύχρωμα φτερά και βγαίνω έξω ΚΙΤΣ".
Οι αποκριές έχουν γίνει τελείως κίτς!!!! Ολες οι στολές που κυκλοφορούν είναι τουλάχιστον αισχρές και κακόγουστες.
Πλέον κλασσικό ότι οι άνδρες θα ντυθούν γυναίκες, οι γυναίκες πουτάνες ή λαγουδάκια, κι όλα αυτά με αισχρό μακιγιάζ. Δίπλα βλέπεις κανά δεκαεφτάχρονο με στολή υπερφυσικής μπέμπας να δαγκώνει ένα τεράστιο κόκκινο γλυφιτζούρι.
Τα μπαλ-μασκέ, μου αρέσουν. Ξέρετε, αυτά που μπαίνεις με προσκλησούλα και ξέρεις πως θα ντυθείς κάτι φαντεζί (ΟΧΙ ΚΙΤΣ) κι όλοι θα έχουν έμπνευση από μιά ίδια εποχή. Μπαρόκ, ροκοκό, αναγέννηση, πρωτόγονοι, δε ξέρω.
Η Βενετία δηλαδή είναι χάλια; Οχι. Είναι υπέροχη στο καρναβάλι της. Πορσελάνινες μάσκες, ζευγάρια που ψάχνει ο ένας τον άλλον πίσω από αυτές, ή φλερτ με κάποιον άγνωστο (φλέρτ. Οχι το Ελληναράδικο me fuck you).
Χθες απογοητεύτηκα. Θα πήγαινα σε ένα μαγαζί - το στέκι μου - στην Αθήνα.
Το Σύνταγμα ήταν γεμάτο από καραγκιόζηδες. Οχι καρναβαλιστές. Καραγκιόζηδες.
Ντύνοται, και δεν εξωτερικεύουν. Είναι γνωστό πλέον πως η αποκριά είναι κατάλοιπο παγανιστικών παραδόσεων, και δε το ξέρει και πολύς κόσμος. Νομίζει πως με το να ντυθεί κιτσάτα ή να ντύσει καουμπόη το αγόρι και κολομπίνα τη πιτσιρίκα, όλα είναι καλά..
Στη τελική υπάρχουμε κι εμείς, που επιλεκτικά δε ντυνόμαστε τις αποκριές.
Γιατί;
Γιατί με στραβοκοιτάνε όλο το έτος. Ασε δέκα μέρες να τις περάσω έστω κι εγώ ένας από αυτούς με το να είμαι ο εαυτός μου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου