Η μέρα μου σήμερα με έβγαλε στους Αμπελοκήπους, στο πεζοδρόμιο που είναι το Αστρον και το Friday's και το Starbucks. Τελειώνοντας τη δουλειά μου έπρεπε να πάρω ένα κουτί αντιβίωσης. Πήγα στο φαρμακείο που βρίσκεται εκεί που είναι και τα Starbucks και που έχει στη βιτρίνα πολλά βοηθήματα και παππούτσια Dr. Scholl's. Δεν θυμάμαι το όνομα που έχει πάνω στη πινακίδα.
Μπαίνοντας μέσα, είδα 3 υπαλλήλους.
Μία κυρία στο ταμείο, μία κοπελιά που πηγαινο-ερχότανε και ένας κύριος γύρω στα 35-38 που ήταν στον πάγκο μπροστά από τα μεγάλα συρτάρια με τα φάρμακα. Πήγα σε αυτόν και ζήτησα ένα Claricid των 250 μιλιγκράμ. Εγραψε τη τιμή σε ένα χαρτάκι και μου έδωσε το πακετάκι για να πάω στο ταμείο.
Η τιμή ήταν 11 ευρώ.
Είχα 9,60.
Τη ρώτησα αν μπορώ να το πάρω τη Δευτέρα.
Η γυναίκα σκύβει, βλέποντας το άδειο μου πορτοφόλι και μου λέει, "Πάρτο, είμαστε εντάξει"
Εγώ σκάλωσα, της λέω "Σίγουρα";
"Ναι, ναι σίγουρα καλό μου" μου απάντησε με ύφος μητρικό και την χιλιοευχαρίστησα.
Αν κάποιος που διαβάζει το ποστ αυτό, γνωρίζει αυτή τη κυρία, θα ήθελα να ξέρει πόσο εκτιμώ αυτή της την κίνηση.
Δε με είχε καν ξαναδεί, δε μπόρεσα να της εκφράσω το πόσο την ευχαριστώ.
Εύχομαι τα καλύτερα στην οικογένειά της, και να είναι πάντα καλά.
Καλό 2008, κυρία... Ευχαριστώ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου